ارزیابی ابعاد اثرگذاری طرح‌های نوسازی و بهسازی مسکن بر کیفیت محیط روستا (منطقه مورد مطالعه: دهستان حومه شهرستان شیروان)

اﻣﺮوزه آﮔﺎﻫﻲ از اﻣﻜﺎﻧﺎت و ﺗﻨﮕﻨﺎﻫﺎی ﻧﻮاﺣﻲ روﺳﺘﺎﻳﻲ و ﺗﺤﻠﻴﻞ آن ها در ﻓﺮاﻳﻨﺪ برنامه ریزی توسعه روﺳﺘﺎﻳﻲ اﻫﻤﻴﺖ ﺑﺴﺰاﻳﻲ دارد و ﻧﻮﻋﻲ ﺿﺮورت ﺟﻬﺖ ارائه ﻃﺮح ها و ﺑﺮﻧﺎﻣﻪهای ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺤﺴﻮب می شود. در این راستا طرح های متنوعی در قالب برنامه های توسعه روستایی به اجراء گذاشته شده است که طرح های بهسازی و نوسازی روستایی یکی از مهم ترین این طرح ها در کشور می باشد. اما آنچه مهم است تاثیر طرح های توسعه و آثار آن در بلندمدت بر کیفیت محیطی روستا می باشد. هدف پژوهش حاضر ارزیابی تاثیرات ناشی از طرح های بهسازی و نوسازی مسکن بر کیفیت محیطی روستاهای دهستان حومه شهرستان شیروان با حدود 22 نقطه روستایی می باشد. روش انجام این تحقیق توصیفی تحلیلی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری این تحقیق را دریافت کنندگان وام بهسازی و نوسازی مسکن روستایی تشکیل می دهند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 203 نفر برآورد گردید که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. پس از طراحی پرسشنامه براساس شاخص ها و متغیرهای مستخرج از ادبیات نظری تحقیق و تایید روایی و سنجش پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (80 درصد)، پرسشنامه ها تکمیل و در محیط  spss مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از یافته های تحقیق نشان می دهد طرح های بهسازی و نوسازی روستایی تاثیرات قابل توجهی در شاخص های کیفیت محیط نظیر ماندگاری (3.01)، افزایش استحکام مساکن (3.01)، افزایش حس امنیت (2.95) داشته است. براساس مدل تحلیل مسیر بعد اقتصادی با اثرات کل 0.659 بیش ترین تاثیر و بعد اجتماعی با اثرات کل 0.450 کم ترین تاثیر را بر روی سطح کیفیت محیط کل جامعه آماری روستاهای دارای طرح بهسازی و نوسازی داشته اند.