بازنمایی و واکاوی فرهنگ مردم روستای «ایستا»

ایران در شصت سال اخیر از جامعه‌ای با اکثریت روستایی به جامعه‌ای با اکثریت شهری بدل شده است. سبک زندگی و فرهنگ روستایی در رویارویی با فرایند پیش‌روندۀ توسعه و فناوری‌های نوین و دستاوردهای متنوع آن، بسیار ضعیف بوده و چاره‌ای جز تسلیم نداشته است. اغلب روستاهای باقی‌مانده تنها بخش هایی از زندگی روستایی را حفظ کرده و عملاً به چیزی میان شهر و روستا بدل شده‌اند و اگر روستایی با سبک زندگی گذشته یافت شود، دورافتاده از شهرها یا فاقد راه رفت وآمد آسان است. روستای «ایستا» در این میانه یک استثنا است که مردمش در جهت عکس جریان یادشدۀ اجتماعی، از شهرنشینی در تبریز به روستانشینی گرویده و بر پایۀ آموزۀ مذهبی «توقف»، زندگی خود را در نزدیکی شهرک طالقان، با شرایط و امکانات روستاهای ایران دورۀ قاجار ساخته اند تا آن را به همان سبک و در همان حد از امکانات نگه دارند. این پژوهش به‌صورت میدانی به بازشناسی و واکاوی شیوۀ پیدایش روستای ایستا و سبک زندگی، آداب و رسوم، عادات و به‌طور کلی، فرهنگ مردم آن می‌پردازد و نشان می‌دهد که این روستا هرچند به‌لحاظ اداری و از نگاه جغرافیای انسانی و اقتصادی، روستا به شمار می‌آید اما از نظر ساختار اجتماعی، همانند قبیله‌ای پیشاتاریخی است به‌ریاست شخصی که پیشوای دینی آن نیز هست.

recognition, representation and analysis of culture of the people of the village “ista”

in recent 60 years, iran has transformed from a society with rural to a one with urban majority. rural culture and life style has been very weak facing against ongoing procedure of development and modern technologies and its diverse achievements; and had no remedy but submission. most of the surviving villages have maintained only parts of rural life and become a place between a city and a village; and, if you can find a village keeping its foretime life style, it is remote from cities or lacks convenient ways of access. the village “ista” is an exeption; it people, according to the religious doctrine of “tavaqqof”, have turned from urban life in tabriz to a rural area near taleqan county where they have made life in conditions and with facilities of iranian villages of qajar era in order to hold on with the same style and facilities. this research, with field method, tries to recognize and analyze the emergence of this village and its people’s life style, customs, habits and in general, culture in order to indicate that although ista is a village according to official matters and from the view of human and economic geography; it is also like a prehistoric tribe ruled by chief who is also the religious leader.