زایمان طبیعی به مثابه هراس اجتماعی مطالعه پدیدارشناختی زایمان طبیعی در مادران نخست‌زا

پژوهش حاضر به مساله پدیده زایمان طبیعی در جامعه پرداخته و با نگاهی ژرف به بررسی فرایند های تصمیم ‌گیری افراد در انتخاب این نوع روش زایمانی توجه دارد. این پژوهش سعی دارد تا هنجارها و ارزش ‌های اجتماعی و فرهنگی پنهان در رابطه با روش ‌های انتخاب زایمان را کشف و تحلیل کند. بدین منظور با بهره ‌گیری از روش کیفی و در چارچوب پارادایم تفسیری و مصاحبه ‌های عمیق پدیدار شناختی با 15 نفر از زنان زایمان ‌کرده که در بیمارستانی در شهر تهران بستری بوده و تجربه زایمان طبیعی را از سر گذرانده بودند به مدت چند ساعت بعد از زایمان، مصاحبه‌ هایی به عمل آمد. نتایج مطالعه حاکی از آن است که اغلب مادران علیرغم این که بر اساس علاقه‌ ی شخصی، نوع زایمان خود را انتخاب کرده بودند اما تقریباً مبتنی بر یک انتخاب سنتی به واسطه‌ ی پرس و جو از اطرافیان و کمتر متکی بر دلایل متقن علمی و اخذ اطلاعات دقیق بوده است ضمن آنکه قریب به اتفاق مادران تمرین ‌های لازم جهت آمادگی جسمانی را کسب نکرده و آگاهی لازم جهت مواجه با درد زایمان را نداشته و از فرایند وقوع آن بی ‌اطلاع بودند. از این رو انتخاب این نوع روش زایمانی ترس و اضطرابی را بر مادر تحمیل می کرده است. همچنین یافته‌ ها این حقیقت را روشن می ‌سازد که بیمارستان و فضای آن مناسب حال مادران در آن شرایط بحرانی نبوده ضمن آن که مادران مشارکت ‌کننده معتقد بودند شرایط این چنینی بر تمامی بیمارستان ‌های دولتی صدق می کند و به همین دلیل برای زایمان‌ های بعدی احتمال تجدید‌ نظر بر روش زایمانی می تواند وجود داشته باشد. اگرچه نتایج مطالعه قابل تعمیم نیست اما به پشتوانه یافته ‌های پژوهش می توان گفت در چنین بستری است که می توان احتمال روی ‌گردانی از زایمان طبیعی و افزایش سزارین‌ های انتخابی را انتظار داشت.