بازنمایی هویت در الگوی خوراک بررسی اتنوگرافیک تغییرات الگوی خوراک در میان مهاجران افغان بر اثر تجربه مهاجرت به ایران

غذا و خوراک به همراه فولکلور، موسیقی و زبان به عنوان مهمترین شاخص های هویت اجتماعی و نماد باور فرهنگی انسان تلقی می گردند. مهاجرت و جنگ از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر تغییرات رژیم غذایی بوده که منجر به تاثیرات گسترده اجتماعی و فرهنگی می شوند. این مقاله با روشی اتنوگرافیک درصدد واکاوی تاثیرات مهاجرت بین المللی بر بازتعریف الگوی خوراک به عنوان بیان نمادین حضور در میان مهاجران افغان (با تاکید بر قوم تاجیک) در ایران می باشد. برای گردآوری داده ها از 58 مصاحبه نیمه ‌ساختار یافته، مشاهده مشارکتی و بررسی ‌های اسنادی استفاده شده است. روش تحلیل موضوعی برای تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفته است. غذا به عنوان زبان اجتماعی، بار معنایی گسترده تری نسبت به خوردن و آشامیدن صرف داشته و به عنوان عاملی تاثیرگذار در شناخت بافت فرهنگی جامعه مهاجران افغان و همچنین شاخص تحلیل در شناخت مفهوم «خود» می باشد. مهاجرت به ایران منجر به تغییر در سطوح مختلف زیست فردی و گروهی مهاجران افغان شده و در عرصه خوراک منجر به تغییر در مواد غذایی مورد استفاده، دایره واژگان، دستور پخت و ابزارهای مورد استفاده گشته است. همچنین انتخاب ها و ترجیحات غذایی مهاجران بیانگر حالات، روایتگر داستان های تاریخی و فرهنگی آنان بوده و مفاهیم قومیت، هویت ملی و کنش اجتماعی «خود» در برابر«دیگری» به صور گوناگونی توسط فرایند روزانه تولید خوراک در میان مهاجران افغان در جامعه میزبان بازتولید می شوند.