اشارتگری زبان در روایتی از یک رسم سنتی سنگسری: یک مطالعه روایت‌پژوهی

هدف: تحلیل یک روایت از مراسم سنتی «خانه ای برای بازی» در فرهنگ مردم سنگسر زمینه: خلق روایت همواره یکی از مهمترین سازوکارهای مرتبط با فرایند معنابخشی به زندگی و اجرای هویت فرهنگی در جوامع انسانی بوده است و نقش زبان در برساخت روایت های کلامی غیرقابل انکار است. روایت یک زن نود و پنج ساله سنگسری از داستان اولین شرکتش در این مراسم منبع داده در مطالعه حاضر را تشکیل داده است. این روایت محصول یک مصاحبه عمیق روایی است که از سوی مصاحبه کننده یدالله حاجی علیان در قالب کتاب و به دو زبان فارسی و سنگسری منتشر شده است. روش: این مطالعه در پارادایم کیفی و در رویکرد روایت پژوهی با گرایش تحلیل مفادی و ساختاری همزمان انجام شده است. یافته ها: خواستگاری و ازدواج به عنوان مهمترین نقطه ی عطف زندگی در سنت سنگسری محور اصلی نمایش «خانه ای برای بازی» و روایت راوی از آن را تشکیل می دهد. روایتی که به کمک انواع کدهای زبانی، شگردهای سخنورانه و ارایه ساختاری اقناع کننده سعی نموده کل عناصر مادی و غیرمادی فرهنگ سنگسری و در واقع، هویت راوی را حول این محور به اجرای کلامی بگذارد. مدل نظری: رویکرد نشانه شناسی در مردم شناسی تفسیری و رویکرد اشارتگری زبان در انسان‌شناسی زبان شناختی.