احساس امنیت و توسعه گردشگری در مناطق مرزی اورامانات (مطالعه موردی:شهرستان پاوه)

با توجه به اینکه در جهان معاصر، گردشگری به عنوان یکی از مهم‌ترین راهبرد‌ها در برنامه‌ریزی برای توسعه کشورها محسوب می‌گردد؛ شناسایی عوامل تاثیرگذار در جهت توسعه گردشگری بسیار حائز اهمیت بوده است. با توجه به اهمیت دیگر شاخص‌ها و مولفه‌های تاثیرگذار در زمینه جذب و توسعه گردشگری، تمرکز پژوهش حاضر بر احساس امنیت و بسترهای تحقق و تقویت آن در شهرستان پاوه است. بنابراین، این مقاله بر اساس روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و روش پیمایشی و ابزار مصاحبه(نیمه ساختار یافته و هدفمند) که جامعه آماری آن 30 نفر از نخبگان و متخصصین شهرپاوه بود، به دنبال این سوال است که بستر ها و زمینه‌های تحقق احساس امنیت اجتماعی منتهی به توسعه گردشگری در منطقه مرزی پاوه چگونه حاصل می گردد؟ در مقام پاسخ به این سوال این فرضیه مطرح می‌شود که تاکید و تقویت زمینه‌ها و بسترها و سرمایه‌های فرهنگی چون برگزاری آیین ها مراسمات بومی- محلی، آداب و رسوم، موسیقی و فولکلور، زبان و گویش،تمدن کهن منطقه و بازگویی تاریخ شفاهی آن، باورهای مردمی، اشاعه قصه‌های عامیانه، جشن ها (جشن نوروز، جشن انار)سرمایه‌های نمادین، سنت‌های هنری و نمایشی، علوم و فنون، فرهنگ غنی و مسالمت آمیز منطقه و باز‌ های بومی محلی، همراه با خروج‌ های اثرگذار خود بستر اجتماعی امنیت سازی جهت تقویت و تحقق احساس امنیت منتهی به توسعه گردشگری در شهرستان پاوه محسوب می‌شد.