الگوی مشروعیت ‌سیاسی و شکل‌گیری امنیت دفاعی مردمی در جمهوری اسلامی ایران

هدف از پژوهش حاضر تحلیل و شناسایی الگوی مشروعیت سیاسی جمهوری اسلامی ایران و تاثیر آن بر شکل ‌گیری الگوی امنیت دفاعی مردمی است. روش پژوهش، تحلیل محتوا و نحوه گردآوری داده ها ازطریق مطالعه کتابخانه ای است. مقاله ابتدا به شناسایی و تحلیل مبانی مشروعیت در جمهوری اسلامی پرداخته است و بر این نکته تاکید دارد که فهم الگوی مشروعیت جمهوری اسلامی، متضمن عبور از ساده‌سازی و توجه به ابعاد چندگانه و پیچده مشروعیت‌ در دوره‌های مختلف حیات نظام جمهوری اسلامی است. نویسندگان معتقدند گرچه الگوی سه‌گانه ماکس وبر شامل مشروعیت سنتی، فرهمندانه و قانونی در بحث مشروعیت می‌تواند نقطه آغازی برای بحث در مورد ابعاد مختلف مشروعیت در جمهوری اسلامی باشد؛ ولی همه ابعاد واقعیت را پوشش نمی‌دهد از این رو ضرورت دارد دو مولفه دیگر مشروعیت‌آفرین یعنی استقرار ملی‌گرایی مبتنی بر باور دینی و کارآمدی نیز به محورهای سه‌گانه وبر افزوده شود. بر این اساس می توان از یک الگوی مشروعیت پنج‌گانه سخن گفت که شامل مشروعیت دینی الهی، مردمی قانونی، ملی‌گرایی دینی، فرهمندانه و کارامدی است که در کنار و درهم‌تنیده با یکدیگر، الگوی مشروعیت در نظام جمهوری اسلامی را شکل می‌دهند.در بخش دوم مقاله در مورد تاثیر این الگوی چندگانه و موثرِ ایجادکننده مشروعیت اجتماعی نیرومند بر شکل‌گیری الگویی در امنیت ملی در ایران بحث شده است که می‌توان آن‌را «الگوی امنیت دفاعی مردمی» نامید. مشخصه این الگو فراتررفتن از الگوهای کلاسیک دفاعی و استقرار آن بر حضور و نقش‌آفرینی مستمر و موثر مردم در فرایند دفاع از کشور و امنیت ملی است.

.The model of political legitimacy and the formation of popular defense security in the Islamic Republic of Iran

The purpose of this study is to analyze and identify the model of political legitimacy of the Islamic Republic of Iran and its impact on the formation of the model of public defense security. The research method is content analysis and how to collect data through library study. The article first identifies and analyzes the principles of legitimacy in the Islamic Republic and emphasizes that understanding the pattern of legitimacy of the Islamic Republic involves going through simplification and paying attention to the multiple and complex dimensions of legitimacy in different periods of the Islamic Republic. The authors believe that although Max Weber’s triple paradigm of traditional, benevolent, and legal legitimacy in the discussion of legitimacy can be a starting point for discussing the various dimensions of legitimacy in the Islamic Republic; But it does not cover all aspects of reality, so it is necessary to add the other two components of legitimacy, namely the establishment of nationalism based on religious belief and efficiency, to Weber’s three axes. On this basis, we can speak of a fivedimensional model of legitimacy, which includes religiousdivine, popularlegal legitimacy, religious nationalism, benevolence and efficiency, which form the model of legitimacy in the Islamic Republic together.In the second part of the article, the effect of this multiple and effective model of creating a strong social legitimacy on the formation of a model in national security in Iran is discussed, which can be called the ’model of people’s defense security’. The characteristic of this model is to go beyond the classic models of defense and establish it on the presence and continuous and effective roleplaying of the people in the process of defending the country and national security.