مشروعیت به‌کارگیری وسایل زیرآبی نظامی بدون‌سرنشین ازمنظر حقوق بین‌الملل دریاها

توسعه و به کارگیری وسایل زیرآبی نظامی بدون سرنشین نه‌تنها بسیار چالش برانگیز می باشد، بلکه به بروز نگرانی های جدی و مسائل جدل آمیز بسیاری در عرصه حقوق بین الملل دریاها منجر شده است. قابلیت به‌کارگیری این وسایل در ابعاد مختلف نظامی، ازجمله در زمینه شناخت محیط، کشف و بازرسی در زیرآب، عملیات ضدمین و دیگر عملیات های نظامی، وجود آنها را بسیار حائز اهمیت نموده است. بااین‌وجود، هنوز مشروعیت به کارگیری آنها در عرصه دریا مورد اختلاف بوده و تعیین وضعیت حقوقی به کارگیری آنها در قلمروهای مختلف دریایی بسیار پیچیده است. ضمن‌اینکه به نظر می رسد، قواعد حقوق بین الملل موضوعه در این زمینه دارای خلاهایی بوده و پاسخگوی توسعه روزافزون وسایل زیرآبی نظامی بدون سرنشین نمی باشد که این امر، قطع‌به‌یقین، واکنش بسیاری از دولت ها، به ویژه دولت های فاقد چنین فناوری را درپی خواهد داشت. نوشته حاضر باتوجه‌به رویه های حقوقی و عملی که درخصوص به کارگیری این نوع وسایل وجود دارد و همچنین با استمداد از قواعد و مقررات حقوق بین‌الملل دریاها و تفسیر قواعد حقوقی مذکور، تلاش دارد تا مشروعیت به کارگیری این وسایل ازمنظر حقوق بین‌الملل دریاها را اثبات نماید و درنهایت با بررسی کنوانسیون حقوق دریاها 1982، وضعیّت زیردریایی ها و وسایل زیرآبی نظامی بدون سرنشین را در مناطق مختلف دریایی معین می نماید. روش تحقیق حاضر تحلیلی توصیفی است و روش گردآوری داده ها کتابخانه ای اسنادی می باشد.

The legitimacy of using Unmanned Undersea Military Vehicles from the perspective of the International Law of the Sea

The development and use of unmanned undersea military vehicles is not only very challenging, but has led to serious concerns and many controversial issues in the field of international law of the sea. Ability to use these devices in various military dimensions, including; in the field of environmental recognition, underwater inspection and inspection, antimine operations and other military operations, their existence has become very important. However, the legitimacy of their use in the maritime arena is still disputed, and it is very difficult to determine the legal status of their use in different maritime domains. At the same time, it seems that the rules of international law in question have gaps in this regard, and do not meet the growing development of unmanned undersea military vehicles. This will certainly lead to a backlash from many governments, especially those without such technology. The present article tries to legitimize the legitimacy of the use of these types of tools in terms of legal and practical procedures regarding the use of these devices, as well as using the rules and regulations of international law of the sea and interpretation of the mentioned legal rules, trying to prove legitimacy of view of international law of the sea. Finally and, by examining the 1982 law of the sea Convention, determines the status of undersea submarines and unmanned undersea military Vehicles in certain maritime areas.