بازسازی مفهومی و نظری بازدارندگی در سامانه‌های پیچیده و آشوبی

تحول روابط بین الملل، به سمت سامانه های پیچیده و آشوبی، بنیان های نظری بازدارندگی کلاسیک را با تغییر و تحول روبه‌رو کرده است. این تغییر و تحولات سبب ناکارآمدی نظریه بازدارندگی کلاسیک در شرایط نوین شده است. دراین‌راستا، سوالی که مطرح می شود این است که تحول سامانه بین الملل درقالب سامانه های غیرخطی و آشوبی چه تاثیری در سازه فیزیکی و منطقی سامانه بازدارندگی خواهد داشت؟ در پاسخ، این فرضیه مطرح می شود که با تحول سامانه بین الملل به سمت پیچیدگی و آشوب، سازه منطقی و فیزیکی نظم منطقه ای نیز تغییر پیدا کرده است و آشوبناکی، شبکه و رژیم‌های بین‌المللی به‌عنوان سازه نوین نظم مطرح می‌شوند. متناسب با این سازه ها سامانه بازدارندگی نیز که تحت تاثیر سازه های سامانه قرار دارد، با تغییر و تحول روبه‌رو شده و شکل‌های نوینی ازجمله بازدارندگی شبکه ای و جمعی پیدا کرده است. مهم‌ترین یافته پژوهش این است که سامانه بازدارندگی از یکجانبه گرایی به سمت چندجانبه‌گرایی حرکت کرده است. این پژوهش با رویکردی اثبات گرایانه و استفاده از روش تحلیل آماری به‌دنبال اثبات رابطه متغیرهای پژوهش است.

A Theoretical and Conceptual Reconstruction of Deterrence in Chaotic and Complicated Systems

The evolution of international relations towards chaotic and complicated systems has brought about a change and development in the theoretical foundations of classical deterrence theory. These developments have caused the classical theory of deterrence to be inefficient in modern times. Now, the question that arises is: What effects would the developments in international relations towards chaotic and nonlinear systems have on the physical and logical structure of deterrence systems? To answer this question, the hypothesis is raised that as the international systems change for being more chaotic and complicated, the logical and physical structure of the regional order has changed as well, that has lead up to the representation of chaos as the modern structure of order. In accordance with these structures, the deterrence system, which is itself under the influence of the structures of the system, has undergone a change and development, emerging in modern forms including collective and network deterrence. The most important finding in this research is that the deterrence system has progressed from a unilateralism to a multilateralism. This research seeks to establish the correlations between the research variables via a positivist approach by using a statistical analysis method.