پردازش دلایل دگردیسی در سیاست خارجی ترکیه در قبال بحران سوریه

ترکیه یکی از اصلی ترین بازیگران منطقه ای تاثیرگذار در بحران سوریه است؛ این کشور از زمان شروع بحران سوریه با تغییر بنیادین در سیاست های خود در قبال سوریه و با حمایت همه جانبه از گروه های ترس افکن (تروریست) و بازگذاشتن مرزهای خود به روی تکفیری ها سعی در سرنگونی نظام دمشق را داشت تا شاید امپراطوری نوعثمانی خود را احیاء کند؛ امّا سیر تحولات سوریه و ترس مقامات ترک از سرایت ناامنی های این کشور به درون مرزهای خود و همچنین شکل گیری مدل حکومتی شبیه به عراق در سوریه، آنکارا را به چرخش در سیاست های خود در قبال تحولات سوریه واداشته است و در جهت اهداف و منافع منطقه ای خود سیاست همراهی و نزدیکی با ایران و روسیه را در پیش گرفته است. سوال اصلی پژوهش این است که دلایل چرخش در سیاست خارجی ترکیه در قبال بحران سوریه از جنگ به دیپلماسی و همراهی با رویکرد حل دیپلماتیک بحران در چیست؟ فرضیۀ مقاله این است که ناکامی در میدان جنگ، بروز شکاف در اردوگاه ترکیه با متحدین منطقه ای و فرامنطقه ای خود همراه با تفوق نیروهای مخالف به رهبری ایران و روسیه در میدان عمل، مهم‌ترین دلایل چرخش در سیاست خارجی ترکیه بوده است؛ برای تحلیل داده ها از روش تحلیلِ کیفی استفاده شده است.