نقش و تاثیر راهبرد موشکی آمریکا بر راهبرد موشکی جمهوری اسلامی ایران

در آغاز هزارۀ جدید گسترش تروریسم در منطقه و جهان موجب افزایش ناامنی و تهدید صلح و امنیت جهانی شده و به‌ویژه ثبات آسیای جنوب غربی را با تردید جدی رو به رو ساخته است؛ علاوه بر این، این منطقه از جهان به‌خصوص پس از جنگ جهانی اول همواره با بحران های متعددی روبه رو بوده است؛ این موضوع باعث شده است تا کشورهای منطقه با استفاده از تسلیحات متعارف و غیرمتعارف به دنبال تامین امنیت و ایجاد بازدارندگی پیش روند؛ جمهوری اسلامی ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ اما با وقوع انقلاب اسلامی و تغییر و تحولات بنیادی در مناسبات بین المللی نظام جدید، هم پیمانان سابق آن (رژیم اشغالگر قدس و آمریکا) که در رژیم گذشته تسلیحات نظامی در اختیار آن قرار می دادند، به دشمنان جدید تبدیل شدند. در نتیجه، نظام جدید به‌خصوص در طول دوران دفاع مقدس از به‌روز گردانی تسلیحات نظامی به‌ویژه نیروی هوایی خود بازماندند؛ این موضوع باعث شد تا ایران به منظور افزایش قابلیت های دفاعی و کسب قدرت نظامی بازدارنده به سریع ترین و کم هزینه ترین راه های موجود متوسل شود؛ در این راستا، موشک ها تسلیحات مناسبی برای دست یابی به هدف مذکور با کمترین میزان سرمایه گذاری زیربنایی محسوب می شوند؛ بر این اساس پرسش اصلی این است که راهبرد موشکی آمریکا چه نقش و تاثیری بر راهبرد موشکی جمهوری اسلامی ایران داشته است؟ در راستای پاسخ به پرسش مذکور با بهره گیری از اسناد و منابع کتابخانه ای موجود و استفاده از تحلیل توصیفی پس از پرداختن به نقش موشک ها در ایجاد بازدارندگی به بررسی راهبردها و توانمندی های آمریکا و جمهوری اسلامی ایران می پردازیم. نتایج و یافته های پژوهش حاکی از آن است که جمهوری اسلامی ایران به‌دلیل تقابل ایدئولوژیکی و امنیتی با آمریکا به دنبال دست یابی به فناوری های پیشرفته موشکی به‌منظور بازدارندگی و افزایش قابلیت های دفاعی خود است.