دیپلماسی انقلابی هوشمند در تحولات جهانی

با پیشرفت روند جهانی‌شدن، عده‌ای دوران انقلاب‌ها را خاتمه یافته تلقی کرده و می‌کوشند مفهوم گفتگو و «دیپلماسی» را مترادف با سازگاری و متضاد با مفهوم انقلاب نشان دهند. از نظر ایشان انقلابی‌گری و تنش‌زایی یکی بوده و بویژه عصر جهانی‌شدن را عصر گفتگو به‌جای انقلاب می‌دانند. مسئله این پژوهش نمایش همسویی دیپلماسی و انقلابی بودن در عصر جهانی‌شدن، در قالب ویژگیهای مفهوم «دیپلماسی انقلابی» است. هدف پژوهش، امتداد مفاهیم «دیپلماسی» و «دیپلماسی دفاعی» به فضای انقلاب و انقلاب اسلامی و بیان اصول و ویژگی «دیپلماسی انقلابی» در عصر تحولات جهانی است. نوع پژوهش بنیادی و روش آن آمیخته، توصیفی موردی، و برای پردازش داده‌های اصلی، «شیوه تاثیر متقابل رویداد، روندها» انتخاب شده است. نتیجه پژوهش و بررسی گویا است که مفاهیم گفتگو، رایزنی یا «دیپلماسی» با مفهوم انقلاب در عصر جهانی‌شدن تضادی ندارد و این دو همچنان جایگاه برجسته‌ خود را در روابط بین‌الملل حفظ کرده است. در این میان، انقلاب اسلامی در گذار از تحولات جهانی با ابداع نوع جدیدی از گفتگو با عنوان «دیپلماسی انقلابی» ظرفیت‌های نوین دیپلماتیک را ایجاد کرده است. همان گونه که در بیانات مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) بر رعایت اصول انقلابی در موضوع «دیپلماسی» تاکید، و ویژگی مفهوم نوین «دیپلماسی انقلابی هوشمند» ترسیم شده است. دیپلماسی انقلابی و هوشمند یگانه روشی است که این توان را دارد تا بر پایه‌ اصول انقلابی، ظرفیت و فرصتهای نوین همکاری‌ چندجانبه بین‌المللی ایجاد، و تهدید و تحریم‌های هوشمند و هم‌چنین «دیپلماسی اجبار» دشمنان را بی‌اثر سازد.