جامعه شناسی سالخوردگی

اگر می شد سالمندی را به عنوان مرتبه ای از زندگی با منزلت خاص اجتماعی در نظر گرفت و نه مرحله جسمانی ، آنگاه می دانستیم که تنها جوانان سرمایه های ما نیستند و سرمایه دیگری چون سالمندان را نیز در اختیار داریم . در یک جامعه توانهای اجرایی هر چند هم قوی باشد ، اگر از اندوخته های علمی و تجربی خود سود نبرد ، بی فایده است . سالمندان ما کتابهای چاپ نشده ای هستند که می بایست در اختیار نیروهای اجرایی قرار گیرند تا از آنها برای موفقیت جامعه سود برند . برای ارتباط با سالمندان باید بسیار ظریف و با احتیاط عمل کرد . برای آنکه آنان را به آینده خود دعوت کنیم ، راهی مشکل در پیش داریم ؛ راهی که شاید این نوشتار بخواهد به آن جامه عمل بپوشاند .