نگرشی بر اغراض رثاء در اشعار نیشابوریان در دوره های سامانی و غزنوی

شعر عربی در خراسان قرن چهاردهم و پنجم ، در میان طبقات برجسته اجتماع چون علما و فقها ، متصوفه ، عرفا ، سیاسیون و ادبا ، از منزلتی بس نیکو برخوردار بوده و بسیاری از اقشار یاد شده طبع خویش را در اغراضی چند آزموده اند و آثاری را از خویشتن بر جای نهاده اند . نیشابور نیز ، به جهت وجود انبوه طبقات مذکور بازارش گرمتر و پررونقتر بود . گستردگی اشعار این ولایت و تنوع اغراض در آنها ، که خود نشان از تفکر ،‌ فرهنگ و آداب و رسوم مردم ان میدهد سبب شد تا نگارنده پس از تقسیم بندی آنها در موضوعات گوناگون به رثا ء که شایعترین ابواب شعری در میان همه ملل بوده است بپردازدو گوشه ای از احساسات و عواطف این ملت را در اشعار مرثیه ایشان ، به جویندگان فرهنگ وادب خراسان بنمایاند .