گی دو موپاسان و فن قصه نویسی

موپاسان ، نویسنده ی شهیر قصه ها و داستانها ی کوتاه در ادبیات فرانسه ، فعالیت ادبی خود رادر دوره ای آغاز کرد که در قلمرو نثر ،‌مکتبهای رئالیسم و ناتورالیسم در اوج رونق بودند . او به رغم آنکه از چهره ای شاخص این مکتب ، بویژه گوستاو فلوبر و امیل زولا بسیار الهام پذیرفت ، توانست در نگارش قصه و داستانهای بلند و کوتاه خود مستقل عمل کند . سبک و سیاق تارو پود نوشته های موپاسان که منحصر به خود اوست از جهات مختلف قابل بررسی است. جمله های کوتاه و فی البداهه ی او زیبا و طبیعی است . شخصیتها همان گونه که باید صحبت می کنند و زبان ایشان با زبان راوی اصلی در هم نمی آمیزد . او در توصیف صحنه ها و چهره پردازی ها بسیار توانا است و نثرش در نزد خواننده مصنوعی و بی طراوت جلوه نمی کند. او نگاهی دقیق ولی بدبینانه به جامعه معاصر خویش دارد و واقعیات تلخ را با زبان طنز آمیز و دلنشین رقالب قصه ، داستان و زمان بیان می کند . هنر موپاسان تا به امروز همواره راهگشای بسیاری از نویسندگان داستانهای کوتاه در ادبیات مدرن جهان بوده است .