نیمای رمانتیک

نیمایوشیج پایه گذار شعر نو فارسی است و از روحیه و شخصیتی رمانتیک برخوردار بوده است . این ویژگی رمانتیک در سالهای آغازین شاعری او نمود و بروز بیشتری یافته است . دراین مقاله سعی شده است شخصیت رمانتیک نیما و دیدگاههای نظری او در این باب ، صرف نظر از شعرش ، بررسی شود . رمانتیسم نیما در حد فاصل رمانتیسم اجتماعی عصر مشروطه و رمانتیسم احساساتی دهه ی بیست و سی شمسی جای دارد و می توان آن را رمانتیسم طبیعت گرا نامید . مهمترین ویژگیهای نیمای رمانتیک عبارتند از : عشق رمانتیک ، طبیعت گرایی ، بدوی پسندی ، ایده آلیسم و ذهن گرایی ، میل به انزوا ، دلبستگی به آثار رمانتیکهای اروپایی و ... دلبستگی نیما به رمانتیسم ، حدود ده سال ازرندگی هنری او را در برگرفته است ، ولی گرایش های تلطیف شده ی رمانتیک را در همه ی دوره های زندگی را می توان دید .