متن باز - متن بسته

هرمنوتیک ،‌بخشهایی از دانش بشری را به بازنگری واداشته و موجب دگرگونی چشمگیری در نظریه پردازی ادبی شده است . عرصه ی هرمنوتیک گسترده است ؛ چر که از یک سو به مثابه ی سخنی فلسفی ، در چارچوب هستی شناسی جای می گیرد و از سوی دیگر ، به عنوان روشی خاص در برخورد با متن ، به مباحثی مانند ماهیت متن و تفسیر و تاویل متن از افق نگاه مخاطبان به موضوعی درخور توجه ، یعنی فهم متن می پردازد . تمایز رولان بارث بین متن خواندنی متن نوشتنی از مباحثی است که در بررسی مساله معنا می تواند جایگاه بارزی داشته باشد اما آنچه این مقاله در پی آن است تقسیم متن به دو گونه ی متن باز و متن بسته است . متن بسته دارای معنایی محدود و ثابت است که قابلیت انبوه ساز معنا را ندارد . دال و مدلول در این متنها ثابت است و نشانه ها همواره خواننده را به دنیای ثابت هدایت می کنند ، اما متن باز دارای معانی متعدد است . دراین مقاله با دیدگاه نظریه پردازان بزرگ ادبی مانند رولان بارث ، ولفگانگ آیزر، ژاک دریدا ، کارل گوستا و یونگ و ... درباره ی متنهای باز و بسته ونیز عوامل باز بودن متن و ویژگیهای این متنها اشنا می شویم .پیوند بین مباحث غربی هرمنوتیک با مباحث مربوط به زبان و ادبیات فارسی و بومی کردن این گونه بحثهای جدید ، از اهداف این مقاله ست .