ابوالعباس قصاب آملی ، جامع مکتب خسروانی ، آیین فتیانی و عرفان اسلامی

یکی از مشایخ و شخصیت های متقدم عرفان که از یک سو پیر و مطاق ابوسعید و خرقانی بوده و از سویی دیگر در آیین فتوت و مکتب خسروانی برجسته ،‌ شیخ ابوالعباس قصاب آملی است . وی در قرن چهارم و اوایل قرن پنجم می زیسته و قشیری ، خرقانی ،‌ابوسعید ، خواجه عبدالله ، میبدی ،‌عین القضاه و شیخ اشراق از او به عنوان پیر و مراد مشایخ سلف و عارف حکمت خسروان یاد کرده اند . ولی هیچ کدام از آنان متعرض مقام و مرتبت ایشان در آیین فتیانی شده اند . دراین مقاله مولف ضمن نقد و تحلیل شخصیت او درعرفان و تصوف اسلامی به اثبات این دقیقه می پردازد که ایشان به عنوان جامع سه طریقت خسروانی ، فتیانی و عرفان اسلامی ؛‌حلقه ارتباط تصوف ایرانی و عرفان اسلامی و پیشرو طریقت بزرگانی چون شیخ اشرق بوده که به عنوان عارف مکتب خسروانی ، شهره ی خاص و عام است . نگارنده بر اساس نسخه ی میکر فیلم مراد المریدین و باز بینی حدود 20 اثر اثبات می کند که شیخ علاوه بر التزام عملی و نظری به مکتب عرفان قبل از اسلام ، سروان و نعلین به مریدان اعطا میکند و به کلیه ی آداب و رسوم آیین فتیانی واقف بوده است . بر این اساس می توان شیخ را جامع و مسقط الراس تلاقی سه فرهنگ عرفان ایران قبل ا اسلام ( خسروانی ) و عرفان اسلامی و آیین فتیانی ، قبل از شیخ اشراق دانست .