بررسی رسائل بدیع الزمان از خلال یتیمه الدهر

رشد و گسترش نثر فنی در خراسان قرن چهارم و طلوع تازه ای پرفروغ به نام بدیع الزمان همدانی دراین سرزمین پهناور ،‌ که در ادب عربی و نثر فنی از جایگاهی بس ارجمند برخوردار است ،‌و اعتراف صریح یاقوت حموی ، ادیب و شرح حال نویس شهیر قرن ششم و هفتم ، در توجه ویژه ثعالبی به او و آثارش ، نگارنده را بر آن داشت تا به بیان خصوصیات رسائل بدیع و اعراض آن از خلال یتیمة الدهر که ارزنده ترین اثر ثعالبی است بپردازد و گوشه ای از سهم بزرگ خراسانیان را در رشد و تقویت ادب عربی به مشتاقان تاریخ و ادب این دیار نشان دهد .