رمانتیسم، اصول آن و نفوذ آن در شعر معاصر ایران

آغاز قرن نوزدهم و با نمایش ارنانی اثر ماندگار ویکتور هوگو عصر تازه ای در ادبیات اروپا پدید آمد که در دوره کوتاهی در انگلستان و آلمان و سایر کشورهای اروپایی نفوذ چشمگیری یافت و شعرا و نویسندگان بزرگی چون گوته و شیللر در آلمان و لامارتین ، الکساندردومای پدر ، آلفرد دوموسه و سنت بوو در فرانسه ، گری و ریچاردسن در انگلستان ظهور کردند .این جنبش ادبی ، مخالف شیوه کلاسی سیسم است . نابود ساختن انواع قواعد ادبی متداول ،‌ گزینش موضوعات ملی ، دفاع از شیوه فرد پرستی ، حساسیت و تخیل ، فرو رفتن در دنیاهای معصوم کودکانه ،‌ ناامیدی از آینده ، پناه جستن از مرگ به عنوان یک پناهگاه ، رمانتیسم سیاه ، بیان ملال ها و دلتنگی های خویش و ... از اصولی این مکتب است .در ادبیات معاصر ایران نیز نیما یوشیج ، در افسانه ، فروغ فرخزاد در 4 کتاب اولش ، فریدون توللی و نادرپور از اصول این مکتب متاثر شده اند ، به طوری که توللی و نادرپور را می توان نماینده برجسته مکتب رمانتیک در ایران دانست .