همسان اندیشی و وامگیری در ادبیات عربی و فارسی

ادب عربی و فارسی در بسیاری از مضامین، یکدیگر را چنان سخت در آغوش گرفته اند که جدا کردن آنها از هم، شخصیت بخشیدن به هر کدام، نشاندن هر یک در جایگاه خاص خود و تعیین اصل و فرع را دشوار می نماید. نوشته حاضر به تجزیه و تحلیل مضامینی متعدد در این راستا می پردازد. و با مقایسه ای که به عمل می آورد نکته هایی از زیبایها و تازگیهای هنری را در هر دو زبان بدون تعصب و موضع گیری می نمایاند.