روابط اجتماعی در فضای شهری

رابطه اجتماعی در فضا و زمان اتفاق می افتد . مجاورت می تواند علت شروع رابطه ی اجتماعی باشد ، اما شرط کافی آن نیست و میزانی از تجانس برای حفظ این روابط لازم است. ساختار فیزیکی و تقسیمات عملکردی فضا ممکن است گشاینده یا محدود کننده ی فرصتها برای ارتباط باشد . طراحی درمقیاس های متفاوت شامل برنامه ریزی شهری، طراحی سایت و طراحی جزییات می تواند بر گردآمدن افراد در فضاهای خارجی تاثیر داشته باشد. این مقاله با استفاده از نتایج یک طرح تحقیقاتی با عنوان ‹‹ طراحی معابر شهری و روابط اجتماعی›› که در مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن انجام شده ،‌ تهیه شده است . روش تحقیق مبتنی بر مطالعات نظری و میدانی بوده و گستره مطالعات از یک سو جنبه های نظری و مبانی طراحی و از طرف دیگر ، مطالعات میدانی و مقایسه دستاوردهای حاصل از مطالعات نظری با وضع موجود جامعه ایران را شامل می شود . در مقاله حاضر ، برخی دستاوردهای این طرح تحقیقاتی در زمینه ی چگونگی تاثیر طراحی فضاهای شهری بر روابط اجتماعی مطرح شده است .