نذر و هویت اجتماعی زنان

در مقاله حاضر ضمن بیان جایگاه نذر به لحاظ مفهومی و نظری در مردم شناسی دینی ، به بیان وضعیت آن به عنوان یکی از اعمال و رفتارهای دینی در میان مردم مسلمان ایران پرداخته می شود .علاوه بر این ، شناسایی سهم و نقش آن ، در تمایز بین زنان و مردان در انجام مراسم دینی و در نهایت تبیین هویت یابی زنان از طریق انجام آن ، مورد نظر است . برای بیشتر زنان ایرانی به دلیل اعتقاد دینی یا آگاهی از ارزشهای اجتماعی معطوف به نذر در مقایسه با مردانی که به این سنت دینی باوردارند ولی به گونه ای متفاوت از زنان عمل می کنند یا زنانی که به ادای نذر به عنوان یک وظیفه ی دینی یا امر اجتماعی باور نداشته و در نتیجه در مراسم دینی مشارکت عمده و فعالی ندارند ،‌ موقعیت خاصی فراهم می سازد . فرایند نذر موجب و منشا تمایزدهی آنها از دیگران ( زنان و مردان بی توجه به نذر ) می شود . این معنی را می توان با تاکید بر نذرهای زنان و مردان در مراسم دینی نشان داد . با وجود اینکه بسیاری از نذورات و وسایل مورد استفاده در مراسم دینی برای این منظور به طور مشترک برای زنان و مردان مورد استفاده قرار گرفته ،‌ ولی بعضی از آنها ویژه مراسم و مناسک دینی مردان و برخی دیگر متخصص زنان است . با ملاحظه ی طبقه اجتماعی ، زمان ،‌مکان ، جنسیت و موقعیت فرهنگی و اجتماعی زنان و مردان ، استفاده متفاوت از نذورات برای این دو گروه اجتماعی ،‌هویت آفرین نیز است .