بررسی انتقادی دو روایت از رویکرد مهندسی علوم اجتماعی

: مقاله حاضر با پذیرش ضرورت پیوند علوم اجتماعی و جامعه ایران، دو روایت از رویکرد مهندسی علوم اجتماعی در ایران را نقد و بررسی می‌کند. هدف در رویکرد مهندسی علوم اجتماعی، کوشش برای پیوند این دانش‌ها با زمینه‌های فرهنگی و سیاسی از طریق تغییر تعمدی و برنامه‌ریزی شده در مختصات مفهومی و تجربی علوم‌اجتماعی یا دگرگونی این دانش‌ها از بیرون و با نگاهی ابزارگرایانه است. دو طرح اصلی مهندسی علوم‌اجتماعی با تأثیرپذیری از تمایلات دو نهاد دین و دولت، عبارت‌اند از «مهندسی اجتماعی» و «علوم‌اجتماعی دینی» . در این مقاله ابتدا برخی مباحث مفهومی در مورد سرشت و پویایی علم، به منظور فراهم ساختن امکان درک مناسب رابطه علوم اجتماعی و محیط فرهنگی و سیاسی ارایه می شود و سپس با توجه به این دستاوردهای مفهومی، دو روایت از طرح مهندسی اجتماعی و علوم اجتماعی دینی مطرح و سپس بر مبنای معیارهای برآمده از مطالعات نظری نقد و ارزیابی می‌شوند. سرانجام، با توجه به ضرورت ارتباط علوم اجتماعی با زمینه‌های فرهنگی و سیاسی، راهبردی جایگزین برای پاسخ‌گویی به این ضرورت مطرح می‌گردد