تاثیر انواع مالکیت در ایجاد اثر تمایلی در صندوق‎های سرمایه‎گذاری مشترک بورس اوراق بهادار تهران

در این پژوهش با استفاده از داده‌های مربوط به 24 صندوق سرمایه‎گذاری مشترک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در دورۀ زمانی 1389 تا 1393 به بررسی تاثیر انواع مالکیت در ایجاد اثر تمایلی در این صندوق‎ها با به کارگیری روش تخمین حداقل مربعات تعمیم‎یافتۀ برآوردی (egls) و روش تخمین گشتاورهای تعمیم‎یافته (gmm) پرداخته شده است. نوع مالکیت به چهار طبقه شامل مالکیت خارجی، مالکیت شرکتی، مالکیت نهادی و مالکیت مدیریتی دسته‎بندی شده است. نتایج آزمون هم‎جمعی کائو حاکی از وجود رابطۀ بلندمدت میان متغیرهای پژوهش است. بر اساس نتایج تخمین‌های روش egls و gmm می‎توان گفت ارتباط مثبت و معناداری میان مالکیت نهادی با رفتار مبتنی بر اثر‌ تمایلی در صندوق‎های سرمایه‌گذاری مشترک وجود دارد و همچنین ارتباط منفی معناداری میان مالکیت مدیریتی با اثر ‌تمایلی در این صندوق‎ها برقرار است؛ اما میان مالکیت شرکتی و اثر تمایلی در این صندوق‎ها ارتباط معناداری مشاهده نشد.