بررسی مقایسه‏ای نقد‏شوندگی و نسبت Q توبین سهام رشدی و ارزشی در شرکت‏های پذیرفته‏شده در بورس اوراق بهادار تهران

در پژوهش حاضر از یک‏سو به مقایسه نقد‏شوندگی و نسبت q توبین سهام رشدی و ارزشی پرداخته شده و از سوی دیگر رابطه نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار سهام (به‏منزله یکی از معیارهای طبقه‏بندی سهام به رشدی و ارزشی) با نقدشوندگی آن بررسی و پژوهش شده است. نمونه آماری پژوهش شامل 69 شرکت طی بازه زمانی 1381 تا 1390 بوده است. در این پژوهش به‏منظور بررسی وجود تفاوت معنادار بین نقدشوندگی و نسبت q توبین سهام رشدی و ارزشی از روش آنالیز واریانس استفاده شده است. همچنین، به‏منظور مطالعه رابطه نوع سهام با میزان نقدشوندگی آن علاوه بر اینکه از مدل داده‏های تلفیقی ایستا و روش حداقل مربعات تعمیم‏یافته برآوردی استفاده شد، برای افزایش درجه اطمینان نسبت به نتایج حاصل از آزمون فرضیه از مدل داده‏های تلفیقی پویا و روش پیشرفته گشتاورهای تعمیم‏یافته نیز کمک گرفته شد. یافته‏های پژوهش نشان‏دهنده وجود رابطه منفی و معنادار نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار و نیز اندازه شرکت با میزان نقدشوندگی سهام است. بر این اساس، سهام رشدی (به‏ویژه سهام رشدی کوچک) درجه نقدشوندگی و نسبت q توبین بالاتری نسبت به سهام ارزشی دارد. نتایج همچنین نشان‏دهنده وجود تفاوت معنادار میزان نقدشوندگی و نسبت q توبین بین دو نوع سهم فوق است.