بررسی اثر قدرت سازوکارهای حاکمیت شرکتی بر ریسک سیستمی نهادهای مالی پذیرفته‌‎شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف: ریسک سیستمی به‌معنای خطر بحران در بخش مالی و انتقال آن به اقتصاد است. به‌دلیل اهمیت خسارت‌های اجتماعی برآمده از بحران‌های مالی، توجه به ریسک سیستمی و عوامل موثر بر آن ضروری است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر قدرت سازوکارهای حاکمیت شرکتی بر ریسک سیستمی نهادهای مالی پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش: به‌منظور بررسی موضوع پژوهش، پس از استخراج اطلاعات 42 نهاد مالی پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی دوره زمانی 1390 تا 1394، برای آزمون فرضیه‌های پژوهش، از داده‌های ترکیبی و مدل رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. با به‌کارگیری روش topsis و بر اساس پنج معیار درصد سهام‌داران نهادی، عمده و مدیریتی، اندازه هیئت مدیره و درصد اعضای غیرموظف هیئت مدیره، به قدرت حاکمیت شرکتی نمره‌ داده شد. همچنین، سنجش ریسک سیستمی با دو معیار کمبود مورد انتظار نهایی (mes) و کمبود سرمایه مورد انتظار (srisk) انجام گرفت. یافته‌ها: تاثیر قدرت حاکمیت شرکتی بر mes و srisk به‌عنوان دو شاخص ریسک سیستمی، به‌دلیل کسب سطح معنا‌داری بیش از 5درصد پذیرفته نمی‌شود. همچنین سطح معنا‌داری متغیرهای کنترلی اندازه و نسبت سرمایه، حاکی از آن است که نهادهای مالی بزرگ‌تر (با دارایی بیشتر) و نسبت سرمایه افزون‌تر، سهم بیشتری در ریسک سیستمی دارند. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که قدرت سازوکارهای حاکمیت شرکتی بر ریسک سیستمی نهادهای مالی پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران تاثیری ندارد.

Investigating the Effects of Strength of Corporate Governance Mechanisms on Systemic Risk for Financial Institutions Listed on Tehran Stock Exchange

Objective: The systemic risk is the risk of a crisis in the financial sector and its transmission to the economy. Due to the importance of social damage caused by the financial crisis, it is necessary to pay attention to the systemic risk and its factors. The purpose of the present study is to investigate the effects of strength of corporate governance mechanisms on systemic risk for financial institutions listed on Tehran Stock Exchange. Methods: In order to study the subject, after extracting the data of 42 financial institutions listed in the Tehran Stock Exchange during the period 13901394, combined data and multivariate regression model are used to test the research hypotheses. The strength of corporate governance is scored by applying TOPSIS technique based on the five criteria that as follows: percentage of institutional ownership, major shareholders and managerial investors, board size and the percentage of nonexecutive members of the board. The systemic risk is measured bases on the marginal expected shortfall (MES) and the expected shortfall of capital (SRISK). Results: The effects of strength of corporate governance mechanisms on (MES) and (SRISK) as two indicators of systemic risk is not accepted, because it has a significant level above 5%. Also, the significant level of control variables (Size) and (Capital Ratio) indicates that larger financial institutions (with higher assets) and higher capital ratio, have greater role in the systemic risk. Conclusion: The research findings show that the strength of corporate governance mechanisms does not have significant effect on the financial institutions’ systemic risk.