سلامت روان از دیدگاه روان‌پویشی: رابطه توانمندی ایگو، سبک‌های دفاعی و روابط ابژه با سلامت

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پیش بینی کنندگی توانمندی ایگو، روابط ابژه و سبک های دفاعی در سلامت روان انجام گرفت. روش: جامعه پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی تهران و علوم پزشکی ایران بود که از بین آنها 700 نفر (280 مرد و 420 زن) به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های توانمندی ایگوی بارون، روابط ابژه بل، سبک های دفاعی اندروز و پرسشنامه سلامت عمومی (ghq-28) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی انجام شد. یافته ها: توانمندی ایگو، سبک های دفاعی و روابط ابژه به طور معنی داری با سلامت روان همبستگی داشتند. تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نیز نشان داد که این متغیرها به طور کلی قادر به تببین 37 درصد از تغییرات نمره کل سلامت روان در دانشجویان بودند. نتیجه گیری: فهم مولفه های تاثیرگذار بر سلامت روان و نیز میزان پیش بینی کنندگی آنها، به اتخاذ رویکردی پیشگیرانه و نیز ارتقای سلامت روان کمک می کند و نیز تا حدی به مشخص شدن جهت گیری درمانی و تسهیل پیشبرد روند درمان می انجامد.

The Mental Health Through Psychodynamic Perspective:The Relationship between the Ego Strength, The Defense Styles, and the Object Relations to Mental Health

Objectives: The present study has been performed by the aim of investigating the predictive role of the ego strength, the object relations and the defense styles on the mental health. Method: The community of the present study consisted of students of Tehran University of Medical Sciences and Iran University of Medical Sciences. Total of 700 subjects (including 280 males and 420 females) were selected as clustering multi stage methods and they completed the questionnaires of Barron's Ego Strength Inventory (ESS), Bell's Object Relation Inventory (BORI), Defense Style Questionnaire (DSQ40) General Health Questionnaire (GHQ). Data were analyzed by using of the Pearson correlation and hierarchical regression. Results: The ego strength, the object relations and the defense styles had meaningfully correlation to the mental health. Also, the analysis of hierarchical regression demonstrated that these variables can determine 37% of variance of the total score of mental health in students. Conclusion: Generally, understanding the effective ingredients on mental health and their predictive rate assists not only to acquire the preventive approach but also to improve the mental health. Furthermore, it determines the direction of the treatment and also it facilitates the process of therapy.