مقایسه شیوه‌های دلبستگی در افراد مبتلا و غیرمبتلا به چاقی

هدف: هدف از این مطالعه، بررسی سبک دلبستگی در مبتلایان به چاقی و مقایسه آن با افراد دارای وزن طبیعی بود. روش: در این مطالعه، 159 فرد مبتلا به چاقی مراجعه‌کننده به مراکز کنترل و درمان چاقی، با 183 فرد غیرچاق از نظر سبک دلبستگی مقایسه شدند. سبک دلبستگی به‌وسیله پرسشنامه هازن و شیور و شاخص توده بدنی و متغیرهای جمعیت‌شناختی با گزارش خود افراد به‌دست آمد. یافته‌ها: در مجموع، 342 نفر، با میانگین سن 8/34 سال (انحراف معیار 0/6)، شامل 82 درصد زن، بررسی شدند. فراوانی سبک دلبستگی ایمن، اجتنابی و اضطرابی در این افراد، به‌ترتیب، 66، 17 و 15 درصد بود. توزیع فراوانی انواع سبک‌های دلبستگی در افراد چاق و دارای وزن طبیعی تفاوت آماری معنی‌داری نداشت (0/05< p)، اما سبک دلبستگی ایمن با همبودهای طبی ارتباط ضعیف‌تری داشت (0/01> p) در تحلیل رگرسیون عوامل تعیین‌کننده شاخص توده بدنی، تنها عوامل مرتبط با شاخص توده بدنی بیشتر، سن بالاتر (0/05> p)، تحصیلات زیردیپلم (0/05> p) مصرف دارو (0/05> p) و خانه‌دار بودن (0/05> p) بود. نتیجه‌گیری: ارتباط همبودهای طبی با سبک دلبستگی ناایمن در راستای مطالعاتی است که بسیاری از بیماری‌های روان‌تنی را به سبک دلبستگی ناایمن مرتبط می‌دانند.

Comparison of Attachment Styles in Subjects with and without Obesity

Objectives: To assess the attachment styles in obese patients and to compare it with a group of normal weight individuals. Method: In this study, attachment styles of 159 patients with obesity who referred to centers for management of obesity were compared with 183 subjects with normal weight. The attachment styles was assessed by Hazan and Shaver’s questionnaire, body mass index (BMI) as well as selfreport demographic variables. Results: Total of 342 subjects (82% female) were assessed. Average age of these individuals was 34.8 years (SD=0.6. The frequencies of secure, avoidant and preoccupied attachment styles in persons with obesity were 66%, 17% and 15% respectively. There was not any significant statistical difference between the distribution of frequency of the attachment styles in obese people and persons with normal weight (pgt 0.05). There were significant lower medical comorbidities in subjects with secure attachment (plt 0.01). In regression analysis, the determinant factors of higher body mass index (BMI) were increased age (plt 0.05), the level of education under high school diploma (plt 0.05), medication consumption (plt 0.05), and also being housewife (plt 0.05). Conclusion: Results of this study was closely aligned with the studies that have shown the association between many of psychosomatic disorders and insecure attachment styles.