مدل‌یابی اعتماد بین‌فردی زوجین براساس ظرفیت ذهنی‌سازی، حل تعارض و الگوی کاری درونی

اهداف اعتماد یکی از مولفه های بسیار مهم در دوام و کیفیت روابط زناشویی به حساب می آید. بنابراین بررسی عوامل ارتباطی موثر بر آن اهمیت پیدا می کند. از این رو در این پژوهش به بررسی اثر ظرفیت ذهنی سازی زوجین بر اعتماد بین فردی آنان با نقش واسط ه ای شیوه حل تعارض و اثر تعدیل کنندگی الگوهای کارکرد درونی پرداخته شده است.مواد و روش ها مطالعه از نوع کاربردی توصیفی بود. ارتباط میان متغیرها نیز توسط روش مدل یابی معادلات ساختاری بررسی شد. 349 نمونه از جامعه متاهلین سنین 18 الی 45 سال ساکن شهر تهران با حداقل 1 سال تاهل و مدرک تحصیلی بالاتر از دیپلم به روش نمونه گیری دردسترس به سوالات پرسش نامه های اعتماد بین فردی، پرسش نامه عملکرد بازتابی، پرسش نامه شیوه حل تعارض رحیم و پرسش نامه مقیاس های رابطه به صورت حضوری و مداد-کاغذی پاسخ دادند. داده ها برای تجزیه و تحلیل در نرم افزارهای آماری spss نسخه22 و pls- نسخه 3 مورد استفاده قرار گرفتند. یافته ها شاخص های برازش مدل اولیه حاکی از همانند بودن مدل بود. بنابراین حذف مسیرهای غیرمعنی دار مقادیر حاصل برای شاخص ریشه میانگین مربعات یاقیمانده استاندارد=0/017، شاخص نکوی برازش=0/985 و شاخص تناسب بهنجار=0/386 نشان دهنده برازش مطلوب مدل نهایی پژوهش بود.نتیجه گیری اثر مستقیم ظرفیت ذهنی سازی بر شیوه حل تعارض و اثر مستقیم شیوه حل تعارض بر اعتماد بین فردی در زوجین مورد تایید واقع شد. همچنین اثر مستقیم ظرفیت ذهنی سازی و اثر غیرمستقیم آن از طریق میانجی گری شیوه حل تعارض بر اعتماد بین فردی معنی دار شد. اثر تعدیل کنندگی الگوهای کاری درونی نیز بر روابط ظرفیت ذهنی سازی و شیوه حل تعارض، شیوه حل تعارض و اعتماد بین فردی، ظرفیت ذهنی سازی و اعتماد بین فردی بررسی شد که تنها اثر تعدیل کنندگی الگوی کاری درونی دل مشغول بر رابطه میان ظرفیت ذهنی سازی و شیوه حل تعارض زوجین معنادار شد.

modeling the relationship between interpersonal trust, mentalizing capacity, conflict resolution styles, and internal working models of attachment in iranian couples

objectives interpersonal trust between couples is the most important component of long-lasting and happy marriage. in this study, we aim to investigating the relationship of mentalizing capacity in iranian couples with their interpersonal trust, considering the mediating role of conflict resolution styles and the moderating role of internal working model of attachment. methods this is an applied descriptive study using the structural equation modeling method. participants were 349 couples aged 18-45 living in tehran, iran, with at least one year of marriage and at least a high school diploma, who were selected using a convenience sampling method. the data collection tools were the interpersonal relationship scale, the reflective functioning questionnaire, the rahim organizational conflict inventory-part two, and the relationship scales questionnaire. statistical analysis was done in spss software, version 22 and pls version 3.results the values of fit indices showed a good fit of the initial model. after the removal of non-significant paths, the results showed a good fit of the final model (standardized root mean squared residual index=0.017, normalized fit index=0.985, goodness-of-fit index=0.386). conclusion the mentalizing capacity of couples has a direct relationship with their conflict resolution styles. their conflict resolution styles have a direct relationship with their interpersonal trust. the mentalizing capacity of couples has both direct and indirect relationships (mediated by conflict resolution style) with their interpersonal trust. only the preoccupied internal working model of attachment has a moderating role in the relationship between the mentalizing capacity and conflict resolution styles of iranian couples.