اثربخشی بازتوانی شناختی بر بهبود نقایص شناختی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن براساس سطوح شناختی

اهداف: نقایص شناختی به‌عنوان یکی از ویژگی‌های اصلی اسکیزوفرنی شناخته شده که مستقیماً با نتایج عملکردی و اجتماعی این اختلال ارتباط دارد. هدف درمان توا‌ن‌بخشی شناختی بهبود نقایص و نتایج مرتبط با آن است. هدف این مطالعه، بررسی اثربخشی درمان توا‌ن‌بخشی شناختی بر توجه و حافظه فعال در دو گروه از بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی، بیماران با نقص شناختی کم و نقص شناختی متوسط بود. مواد و روش ها: تعداد 30 بیمار بستری با تشخیص بیماری اسکیزوفرنی انتخاب شدند و براساس مصاحبه بالینی و نمره کسب‌شده در آزمون ارزیابی شناختی مونترآل به دو گروه با نقص شناختی کم و نقص شناختی متوسط تقسیم شدند. سپس پیش و پس از درمان با استفاده از آزمون کلاسیک استروپ (سنجش توجه انتخابی و انعطاف‌پذیری شناختی)، آزمون عملکرد مداوم (سنجش توجه پایدار) و ان‌ بک (حافظه کاری) ارزیابی شد. هر دو گروه درمان توا‌ن‌بخشی شناختی با روش شولبرگ و ماتیر (2001) را دریافت کردند. این برنامه بازتوانی در درمان بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بر توانایی‌های شناختی حافظه و عناصر آن، توجه و ابعاد توجه و عملکرد اجرایی تمرکز دارد. برنامه توا‌ن‌بخشی فوق برای اجرای فردی یا گروهی تدارک دیده شده است و هدف آن ترمیم نقایص و مهارت‌های شناختی از طریق تمرین و آموزش است. تعداد جلسات این برنامه ، 16 جلسه است که دستورالعمل هر جلسه کاملاً مشخص و معین است. هر‌یک از جلسات به‌طور میانگین بین 30 تا 45 دقیقه زمان می‌برند.یافته ها: یافته‌ها نشان می‌دهد بازتوانی شناختی در هر دو گروه در سطح پس‌آزمون به‌طور معناداری (p≤0/05) باعث بهبود عملکرد شناختی در حیطه‌های توجه پایدار و حافظه کاری شده است. در مقایسه عملکرد بین دو گروه تنها در زمینه توجه پایدار تفاوت معنادار (p≤0/05) مشاهده شد. نتیجه گیری: براساس یافته‌ها می‌توان گفت درمان توا‌ن‌بخشی شناختی عملکرد بیماران را در توجه انتخابی، توجه مداوم و حافظه فعال بهبود می‌بخشد. علاوه‌‌بر‌این، از نظر میزان اثربخشی توا‌ن‌بخشی شناختی بین دو گروه با نقایص شناختی کم و متوسط یافته‌ها‌ بیانگر پیشرفت بیشتر گروه با نقایص شناختی شدیدتر در حیطه عملکرد شناختی توجه پایدار هستند و از نظر میزان پیشرفت در عملکرد توجه انتخابی و حافظه کاری تفاوتی مشاهده نشد.

the effectiveness of cognitive rehabilitation on improving cognitive deficits in patients with chronic schizophrenia based on cognitive levels

objectives cognitive deficits are a core feature of schizophrenia, which are directly associated with the functional and social outcomes of this disorder. cognitive remediation therapy aims to improve the deficits and the following outcomes. this study aimed to investigate the effectiveness of cognitive remediation therapy on attention and working memory of two groups of patients with schizophrenia (low and moderate cognitive deficit). methods a total of 30 hospitalized patients with schizophrenia were selected and divided into two different groups by clinical interviews and the scores obtained in the montreal cognitive assessment (moca). the patients with low and moderate cognitive deficits were evaluated by the classic stroop test, continuous performance test (cpt), and nback test before and after the treatment. both groups received cognitive remediation therapy prepared by sholberg and mateer (2001). this rehabilitation program in treating patients with schizophrenia focuses on the cognitive abilities of memory and its elements, attention, and dimensions of attention and executive function. the above rehabilitation program has been prepared for individual or group implementation, and its purpose is to repair cognitive deficits and skills through practice and training. the number of sessions of this program includes 16, and the instructions for each session are very specific. each session takes an average of 30 to 45 minutes.results the results showed that cognitive rehabilitation in both groups at the posttest level (p le;0.05) improved cognitive performance significantly in the areas of sustained attention, selective attention, and working memory. comparing the performance between the two groups, only a significant difference (p le;0.05) was observed between the two groups in the field of sustained attention.conclusion based on the findings, cognitive rehabilitation treatment improves patients rsquo; performance in selective attention, sustained attention, and working memory. in addition, in terms of the effectiveness of cognitive rehabilitation between the two groups with low and moderate cognitive deficits, the findings indicate more progress in the group with more severe cognitive deficits in the field of sustained attention and no difference in selective attention performance and working memory.