مقایسه اثربخشی دو روش دستکاری انگیزشی و نوروفیدبک بر حساسیت به پاداش، کاهش ارزش تاخیری و تکانشگری در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش‌فعالی

اهداف: هدف مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی دو روش دستکاری انگیزشی و نوروفیدبک بر حساسیت به پاداش، کاهش ارزش تاخیری و تکانشگری در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش‌فعالی بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون‌، پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر کودکان 7 تا 12‌ساله مبتلا به اختلال adhd بودند. برای نمونه‌گیری در این پژوهش از روش نمونه‌گیری در دسترس استفاده شد. حجم نمونه بر اساس هدف و روش پژوهش90 نفر انتخاب شد. در این مطالعه نوروفیدبک و دستکاری انگیزشی به عنوان مداخله بر روی گروه آزمایش پیاده شد که هر کدام 12 جلسه و هر جلسه به مدت 45 دقیقه انجام شد. از آزمون خطرپذیری بادکنکی وکاهش ارزش تاخیری برای گرداوری داده‌ها در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری استفاده شد و داده‌ها با استفاده از روش آماری مانکووا در spss نسخه 23 تحلیل شد.یافته ها: با کنترل اثرات پیش‌آزمون بر پس‌آزمون تفاوت میان گروه‌ها در پس‌آزمون از لحاظ آماری در بین متغیرهای تکانشگری و کاهش ارزش تاخیری در سطح p< 0/01و در بین متغیر حساسیت به پاداش در سطح p<0/05 معنادار بود. همچنین نتایج نشان داد روش نوروفیدبک (4/66=‌m) نسبت به روش دستکاری انگیزشی (2/31=m) در مقایسه با گروه کنترل بر پردازش پاداش تاثیر بیشتری داشته است که در سطح p<0/01 معنادار است. اما میزان تفاوت میانگین دستکاری انگیزشی (2/31=m) در مقایسه با گروه کنترل معنادار نیست.نتیجه گیری: فعال‌سازی ارادی مناطق دوپامینرژیک مغز به وسیله نوروفیدبک و دستکاری انگیزشی منجر به کنترل درون‌زای دوپامین در این ساختارها می‌شود و این امر می‌تواند منتهی به موفقیت در تنظیم مقررات یا کنترل مهاری وکاهش اعمال تکانشی شود.

Comparing the Effects of Motivational Manipulation and Neurofeedback Methods on Reward Sensitivity, Delay Discounting, and Impulsivity in Children With Attention Deficit/Hyperactivity Disorder

Objectives: This study aims to compare the effects of two methods of motivational manipulation and neurofeedback on reward sensitivity, delay discounting, and impulsivity in children with Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD).Methods: This is an experimental study with a pretest/posttest/followup design using a control group. Participants were 90 children aged 712 years with ADHD in Tehran, Iran who were selected using a convenience sampling method. Neurofeedback and motivational manipulation were performed in the two intervention groups at 12 sessions each session for 45 minutes. Balloon Analogue Risk task and Chocolate Delay Discounting task were used to collect data. The collected data were analyzed using MANCOVA in SPSS v.23 software.Results: After controlling the effects of pretest scores on posttest scores, the difference between the groups in the posttest phase was statistically significant in terms of impulsivity and delay discounting (P<0.01) and reward sensitivity (P<0.05). The neurofeedback method (Mean=4.66) had a greater effect on reward sensitivity than motivational manipulation method (Mean=2.31) compared to the control group, which was significant (P<0.01). The effect of motivational manipulation (Mean=2.31) was not significant in comparison with the control group.Conclusion: Voluntary activation of dopaminergic regions of the brain by neurofeedback and motivational manipulation leads to endogenous dopamine control in these regions, resulting in successful regulation or inhibitory control and reduced cravings, which reduces impulsivity and reward sensitivity.