اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم‌پزشکی زنجان

اهداف: اهمال‌کاری و افت تحصیلی از عواملی هستند که در دانشگاه‌های علوم‌پزشکی رو به افزایش بوده و تهدیدی برای دانشجویان و سیستم آموزشی محسوب می‌شوند؛ بنابراین شناسایی مداخلاتی که بتوانند این عوامل را در دانشجویان کاهش دهند، ضروری به نظر می‌رسد. از این ‌رو مطالعه حاضر با هدف اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش (act) بر اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم‌پزشکی زنجان انجام گرفت.مواد و روش ها: این مطالعه به ‌صورت مداخله‌ای و نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و با دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. جامعه آماری کلیه دانشجویان دارای افت تحصیلی بودند که طی سال تحصیلی 1396-1397 به اداره مشاوره دانشگاه معرفی شدند که از بین آن‌ها 38 نفر با در نظر گرفتن معیارهای ورود و نمره اهمال‌کاری تحصیلی وارد مطالعه شدند. ابزار اندازه‌گیری داده‌ها پرسش‌نامه استاندارد اهمال‌کاری سولومون و راثلبوم بود. ملاک عملکرد تحصیلی دانشجویان نیز معدل نیم‌سال تحصیلی آنان بود. برای تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آنالیز کوواریانس و تحلیل کوواریانس در نرم‌افزار spss نسخه 24 استفاده شد.یافته ها: میانگین اهمال‌کاری تحصیلی در دو گروه و در پس‌آزمون تفاوت معنی‌داری داشت (p<0.05).مربوط به عامل گروه در اهمال‌کاری تحصیلی برابر با 257/553 و در سطح ‌0/05>p از لحاظ آماری معنادار بود؛ بنابراین اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش (act) بر اهمال‌کاری تحصیلی و مولفه‌های آن در گروه آزمایش تایید شد. در مورد عملکرد تحصیلی نیز f مربوط به عامل گروه برابر با 9/59 و در سطح( 0/05>p) از لحاظ آماری معنادار بود؛ بنابراین، تاثیر درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر عملکرد تحصیلی نیز در دانشجویان تایید شد.نتیجه گیری: نتایج نشان‌دهنده اثربخش بودن درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر اهمال‌کاری و افت تحصیلی دانشجویان بود.

The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy on Academic Procrastination in Medical Sciences Students of Zanjan University

Objectives: Procrastination and academic failure are factors that are on the rise among medical universities and threaten the educational system. Therefore, it is necessary to identify interventions that can reduce these factors. The present study aimed to evaluate the effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on academic procrastination in Medical Sciences students of Zanjan University, Zanjan City, Iran.Methods: This study was a quasiexperimental study with a pretest posttest design and case and control groups. The statistical population was all students with academic failure who were referred to the University Counseling Office during the academic year 19967, out of whom 38 were enrolled in the study considering the inclusion criteria and academic procrastination score. The study data were collected using the standard Solomon rsquo;s and Rothlobom questionnaire. Students rsquo; academic performance was also measured by their semester grade point average. Covariance analysis and analysis of covariance were used for data analysis in SPSS V. 24.Results: The mean academic procrastination was significantly different between the two groups at the posttest (P<0.05). Group F was statistically significant in academic procrastination equal to 257.553 (P<0.05), so the effectiveness of ACT on academic procrastination and its components was confirmed. Concerning academic performance, the F of the group factor was equal to 9.59 and at the level of P<0.05 which was statistically significant.Conclusion: The results show the effectiveness of ACT on student rsquo;s procrastination and academic failure.