اثربخشی آموزش قبل از ازدواج به شیوه برنامه آموزش ارتباط بر کاهش انتظارات ایده‌آل‌گرایانه جوانان مجرد

اهداف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش قبل از ازدواج به شیوه برنامه آموزش ارتباط بر کاهش انتظارات زناشویی ایده‌آل‌گرایانه جوانان مجرد شهر اهواز انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک طرح نیمه‌آزمایشی بسط‌یافته با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل است. جامعه این پژوهش شامل کلیه جوانان مجرد شهر اهواز بود. 32 جوان مجرد داوطلب در شهر اهواز بر اساس نمره یک انحراف معیار بالاتر از میانگین در بعُد ایده‌آل‌گرایانه مقیاس انتظارت زناشویی و بر اساس معیارهای ورود و خروج به پژوهش، به صورت داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (16 نفر) و کنترل (16 نفر) قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از بعُد انتظارات ایده‌آل‌گرایانه جونز و نلسون در سه مرحله (پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری بعد از 60 روز) جمع‌آوری شدند. افراد گروه آزمایش 9 جلسه در برنامه آموزش ارتباط به مدت 90 دقیقه و دو‌بار در هفته شرکت کردند و افراد گروه کنترل در یک جلسه تحت آموزش قبل از ازدواج قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر و نسخه 21 نرم‌افزار آماری spss تحلیل شدند.یافته ها: یافته‌ها نشان داد که آموزش ارتباط منجر به کاهش انتظارات زناشویی ایده‌آل‌گرایانه جوانان مجرد گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل از مرحله پیش‌آزمون به مرحله پیگیری شده است (p<0/001). نتیجه گیری: برنامه آموزش ارتباط می‌تواند به عنوان یک برنامه مفید و مناسب در آموزش قبل از ازدواج و برای کاهش انتظارات زناشویی ایده‌آل‌گرایانه افراد جوان مورد استفاده قرار گیرد.

The Effectiveness of Premarital Counseling Based on a Relationship Education Program on the Idealistic Expectations of Single Young Adults

Objectives: This study aimed to examine the effectiveness of premarital counseling based on a relationship education program in reducing the idealistic marital expectation in single young adults of Ahvaz city. Methods: The is a quasiexperimental study with pretest, posttest, and followup design using control group. Thirty two single young adults were voluntarily participated and assigned randomly into intervention group (n=16) and control group (n=16). The data were collected using Jones and Nelson rsquo;s Marital Expectation Scale (idealistic expectation subscale) at three stages: pretest, posttest, and 60day followup. The intervention group received relationship education program in 9 sessions, twice a week for 90 minutes, while the control group received premarital counseling only in one session. Data were analyzed using ANOVA with repeated measures in SPSS v. 21. Results: The premarital counseling based on the relationship education program could reduce the idealistic marital expectation in the intervention group from pretest stage to the followup stage. Conclusion: The relationship education program can be used as a useful and appropriate program in premarital counseling and in reducing the idealistic expectations of marriage in young people.