امکان‌سنجی احراز مسئولیت ناشی از آسیب‌های فرانسلی با مروری بر پرونده کاتانگا

جنایات کاتانگا و هم‌دستانش در بوگورو سبب شد تا 297 نفر جان خود را از دست بدهند یا به‌نوعی قربانی این جنایات شوند. پس از مفتوح شدن پرونده در دیوان کیفری بین‌المللی، پنج نفر از قربانیان خواستار جبران خسارات ناشی از آسیب‌هایی شدند که باواسطه به آنان انتقال یافته بود که از آن به‌عنوان آسیب فرانسلی می‌توان یاد کرد. دادگاه درخصوص این قربانیان دریافت که آنان به احتمال فراوان از آسیب‌های فرانسلی رنج می‌برند، اما بیان داشت هیچ مدرکی در راستای اثبات سببیت میان آسیب و حملۀ روی‌داده در بوگورو به دادگاه ارائه نشده است. این در حالی است که تحقیقات علمی روشن‌ ساخته که انتقال آسیب از والدین به فرزندان امکان‌پذیر است. انتقال اپی‌ژنتیک و انتقال اجتماعی دو نظریه‌ای‌اند که در این زمینه می‌شود به آن اتکا کرد. قطعیت آسیب، تبعی بودن آثار جرم و ثبوت سببیت نیز اهم شرایط امکان مطالبۀ تحقق ناشی از چنین آسیب‌هایی است. نحوۀ جبران خسارت نیز می‌تواند به شیوه‌های مادی، معنوی، نمادین یا ترکیبی از این حالات صورت پذیرد.

feasibility of identifying transgenerational trauma liability by reviewing the katanga case

the crimes of katanga and his accomplices in bogoru have left 297 people dead or somehow victimized. after the case was opened in the international criminal court, five of the victims demanded compensation for traumas caused indirectly that can be called transgenerational trauma. the chamber found that although they are suffering from transgenerational psychological harm, no evidence is laid before the chamber to establish the causal relation between the suffered trauma and the attack on bogoro. however, scientific researches have revealed that it is possible to transfer the trauma from parents to children. epigenetic transmission and social transmission are two theories that can be relied upon in this regard. the certainty of the trauma, the consequence of the effects of the crime, and the fixation of the cause are also important conditions for claiming such damages. compensation can also be material, spiritual, symbolic or a combination of them.