ایضاحی بر عدم تکوین دولت مدرن در افغانستان و تاثیر آن بر مسئله حقوق بشر

دولت-ملت در کاربرد حقوقی و سیاسی، عبارت از سازمان سیاسی جامعه است که متشکل از حکومت، مردم و سرزمینی با مرزهای معین است؛ ثبات دولت-ملت مقتدر و ساختارمند، نقشی محوری و اساسی در توزیع، بازتوزیع، حفظ، حمایت و تضمین حق‌ها دارد. از این منظر، کارآمدی دولت به کامیابی‌اش در تامین و تضمین حقوق بشر وابسته است. زمانی که مشکلات ساختاری دولت مدرن در افغانستان را مطالعه می‌کنیم، ریشه نقایص کارکردی نهادهای این کشور در زمینه حمایت از حق‌ها و آزادی‌های بنیادین و سایر کارکردهای دولت را به روشنی درمی‌یابیم. مشکلات فراروی دولت افغانستان که از عدم وجود ساختار سیاسی، حفظ نظام سنتی و فقدان قوانین معطوف به واقعیت‌های عینی جامعه نشات می‌گیرد، پیامدهایی نظیر اخلال در شکل‌گیری مفهوم ملت را به دنبال داشته است. از این روی، حقوق بشر در افغانستان، بیشتر با اتکا بر توافق بن و متاثر از نگرانی‌ها و صادرات فرهنگی نیروهای خارجی و در اثر حضور مستمر آنان در این کشور و ابتنای اقتصاد آن بر کمک‌های خارجی به اولویت بدلی و اجباری دولت مبدل گشته است؛ فلذا نه به لحاظ هنجاری و نه به لحاظ نهادی، گفتمان حقوق بشر، نتوانسته پیشروی عملی، درخور تبلیغات و هزینه‌های صرف شده در افغانستان داشته باشد. نوشتار حاضر، در پی پاسخ به پرسش از نسیت موانع تشکیل دولت مدرن در افغانستان و مقوله حقوق بشر است و ضمن ارائه تصویری کلی از موانع پیشاروی کشور افغانستان جهت ایجاد دولت-ملت مدرن، به تحلیل اثر عدم ساخت دولت مدرن بر ابتر ماندن برخورداری از حقوق بشر برای مردمان آن سامان می‌پردازد.

explanation on non evolution of modern state in afghanistan and its effects on human rights

the nation-state in legal and political application, is a political organization of society consisting of agovernment, people and a land with certain borders. the stability of a strong and structured nation-stateplays an essential role in the distribution, redistribution, preservation, protection and safeguarding ofindividual rights. in this perspective, the efficiency of the government depends on its success in securinghuman rights. when we study the structural problems of the modern state in afghanistan, we clearlyunderstand the root of the functional defects of its institutions in protecting fundamental rights and freedomsand of other government functions. the problems faced by the afghan government, due to the lack of apolitical structure, the preservation of the traditional system and the lack of laws that focus on the realitiesof society, have led to disruptions to the process of nation-building. therefore, human rights in afghanistan,mostly relying on the bonn agreement and influenced by the concerns and cultural exports of foreignindividuals, and due to their continuous presence in this country and its economy's reliance on foreign aid,have become a substitute and forced priority of the state; therefore, neither normatively nor institutionally,the human rights discourse has been able to make practical progress worthy of the propaganda and expensesspent in afghanistan. this article seeks to answer the question of the relationship between the obstacles tothe formation of a modern state in afghanistan and the issue of human rights. in addition to providing ageneral picture of the obstacles facing afghanistan in establishing a modern nation-state, it also analyzesthe impact of the failure to build a modern state on the incomplete enjoyment of human rights for the peopleof that land.