وضعیت حقوقی آوارگان داخلی در حقوق بین الملل

از جمله چالش‌های عصر معاصر، جمعیت انبوه آوارگان داخلی است که به عللی همچون مخاصمات مسلحانه، خشونت‌های گسترش‌یافته، نقض‌های حقوق بشر، بلایای طبیعی و انسانی و یا اجرایی شدن برنامه‌های زیرساختاری و توسعه‌ای، به ناچار از خانه و کاشانه خود آواره گشته و به دنبال سرپناهی امن در داخل سرزمین خود بر آمده‌اند. در حالی که عبور پناهندگان از مرزهای بین‌المللی، آنها را از وضعیت حقوقی ویژه‌ای در حقوق بین‌الملل بهره‌مند می‌نماید، باقی ماندن آوارگان داخلی در مرزهای داخلی، برخورداری آنان را از وضعیت حقوقی مشابه با پناهندگان با تردید مواجه می‌سازد. مقاله حاضر با مداقه در جایگاه حقوقی آوارگان داخلی در حقوق بین‌الملل به دنبال پاسخگویی به این پرسش است که این گروه از چه وضعیتی در نظام حقوق بین‌الملل برخوردارند. بررسی رویکردهای مختلف در این زمینه و واکاوی تعریف این گروه در پرتو اصول راهنمای آوارگی داخلی سازمان ملل، نشان می‌دهد که در حال حاضر آنها از یک وضعیت حقوقی خاص در حقوق بین‌الملل برخوردار نبوده و افزایش تعداد آنها گواهی بر خلاء‌ها و چالش‌های حمایتی عمده‌ای است که باید در صدد رفع آن برآمد.

legal status of internally displaced persons in international law

one of the challenges of the 21st century is the massive flow of internally displaced persons who have been forced to flee their homes as a result of armed conflicts, situations of generalized violence, violations of human rights, natural or human made disasters, or execution of development and infrastructure projects and seek safe shelters within the borders of their country. unlike refugees who cross international borders and benefit from a special legal status under international law, idps remain within the borders of their home country thus granting them a legal status analogous to refugees face with uncertainty. this article seeks to examine the legal status of idps under international law and find out if they benefit from a distinct legal status or not. by investigating different approaches and examining the definition of idps in the light of the un guiding principles on internal displacement, it is concluded that this group does not enjoy a special legal status in international law. the increased number of idps proves that there are still some major gaps and challenges that need to be overcome.