یکجانبه گرائی ایالات متّحده و تدابیر فراسرزمینی و تحریمی آن دولت در تعارض با حقوق بین الملل

با آنکه براساس دکترین جیمزمونرو، رئیس جمهور امریکا در سال 1822، ایالات متحده متعهّد شد در هیچ کشوری مداخله نکند، واقعیّت اینست که تاریخ دیپلماسی وی مشحون از دخالتهای متعدّد، ابتدا در کشورهای همسایه(امریکای لاتین) و سپس در دیگر قاره‌ها است.با تاسیس سازمان جهانی تجارت و پدیده جهانی‌سازی، سیاست مداخله‌گرایانه امریکا در زمینه‌های اقتصادی جهت پیدا کرد، و روزبروز نیز گسترده‌تر شد. آنچه این سیاست را در سالهای اخیر در عرصه بین‌المللی محکومیت‌پذیر می‌سازد، رویکرد و عملکرد حقوقی آن، با تقنین اصل فراسرزمینی و تصویب تحریم‌های یکجانبه اقتصادی علیه چندین کشور بویژه دولت ایران می‌باشد. در پژوهش حاضر، با مروری در تدابیر یکجانبه ایالات متحده در سازمان جهانی تجارت، آنچه بیشتر مورد تاکید قرار می‌گیرد، عدم مشروعیت تحریم‌های یکجانبه در حقوق بین‌الملل است که ویژگی بارز سیاست ایالات متحده در شرایط حاضر می‌باشد. در این چهارچوب موضعگیری بین‌المللی دولت ایران در اعتراض حقوقی علیه تحریم‌های یک‌جانبه ایالات متحده مورد بحث واقع میشود. اقدام قضائی دولت ایران، در چهارچوب اقامه دعوی مورخ16 ژوئیه 2018 نزد دیوان بین‌المللی دادگستری منجر به صدور قرار موقّت این مرجع بین المللی شد. طی این قرار، قضات دیوان به اتّفاق آراء از ایالات متّحده خواستند کلیه موانع تجارت اقلام بشردوستانه با ایران را لغو نماید. اکنون باید منتظر صدور حکم نهائی در این زمینه بود.

the unilateralism of the united states and its extraterritorial measures and sanctionsin conflict with international law

although the united states had pledged not to intervene in any country under the doctrine of president james monroe in 1822, the history of its diplomacy has in fact included numerous interventions, first in neighbouring countries(latin america) and later in other continents.with the founding of the world trade organization and the phenomenon of globalization, interfering policies of america in the economic field took shape and has become more widespread. what has made these policies reprehensible in the international arena in recent years is their legal approach and practice, with the enactment of the extraterritorial measures and the adoption of unilateral economic sanctions against several countries, especially the government of iran. in the present study, in reviewing the unilateral measures of the united states in the world trade organization, what is more emphasized is the illegitimacy of unilateral sanctions in international law which is a clear feature of the united states policies in the current situation. in this context, the international stance of the iranian government on the legal objections to the unilateral us sanctions is discussed.the judicial action of the iranian government at 16 july 2018 relying on the 1955 treaty of amity, economic relations and consular rights, which lead to the order indicating provisional measures of protection. with this order, the court’s judges indicated unanimously that the united states shall remove any impediments to the free exportation of humanitarian items to iran. now we have to wait for the court’s final decision