نافرمانی مدنی در جوامع و نظام های حقوقی- سیاسی باز و بسته (بررسی نظریه های جان رالز و هانا آرنت)

مباحث نظری در خصوص نافرمانی مدنی جدلی و اختلافی است. در مقاله حاضر ضمن مطالعه دیدگاههای جان رالز و هانا آرنت در موضوع نافرمانی مدنی،کارایی هر یک از این نظریه ها در انطباق با شرایط خاص جوامع غیر دموکراتیک مورد بررسی قرار گرفته است.رالز نافرمانی مدنی را نقض آشکار، سیاسی وآگاهانه قانون همراه با پذیرش مجازات،غیر خشن،به منظور قانع کردن اکثریت به تغییر رویه و اصلاح بی عدالتی هایی میداند که به طور استثنائی در جوامعی رخ میدهدکه اصولاً عادلانه اداره میشوند.در جوامع غیر دموکراتیک امّا، ساختار قدرت اصولاً عادلانه نیست و جنبشهای نافرمانی مدنی در عمل در پی تحولات اساسی هستند. حال سوال این است: آیا نظریه یاد شده که اتفاقاً الگوی غالب نیز هست و برای جوامع و نظام های دموکراتیک طراحی شده، در جوامع غیر دموکراتیک نیز کارایی دارد؟ اگر پاسخ منفی است،کدام نظریه امکان درک شرایط برای کارایی در جوامع و نظام های غیر دموکراتیک را دارد ؟ از آنجا که نظریه آرنت از مطلق انگاری شروط نظریه رالز در مورد عدم خشونت، پذیرش مجازات،آخرین چاره بودن و...رها است،و نافرمانی را عملی دسته جمعی، بدون نفع شخصی، حول اهداف مشترک و گاه به دنبال تغییرات اساسی میداند؛ با نیاز جوامع غیر دموکراتیک و مطالبات جنبشهای نافرمانی مدنی که به لحاظ تاریخی، حرکتهایی سیاسی، دسته جمعی، و در پی تحولات اساسی بوده اند، تطابق بیشتری دارد.در برآیند کار، مفهومی از نافرمانی مدنی ارایه میگردد که اولا:ً با تکثر حقوقی سیاسی جوامع همخوانی دارد. ثانیاً: تحولات واقعی این مفهوم را در خود جای داده است.

civil disobedience in open and closed societies and legal-political systems(review of john rawls and hannah arendt’s theories)

civil disobedience in open and closed politicallegal systems and societies (review of john rawls and hannah arendt’s point of viewstheoretical discourses on the concept, justifications and functions of civil disobedience are challenging. in this article two point of views by hannah arendt and john rawls have been studies in order to assess their functional consequences in nondemocratic countries. rawls believes that civil disobedience is an apparent, political and intentional violation of law which has taken by predicting its criminal consequences in order to persuade the majority people to make a trend and change the unjust situation to justified one. this model of civil disobedience belongs to democratic countries but in nondemocratic countries, these movements follow fundamental changes. the question is whether this theory which is originally belong to democratic countries, can be applied to nondemocratic countries or not?arendt’s point of view doesn’t have those conditions. the act of a group of people has violated law without any personal benefit can be categorized as civil disobedience even if they want to make a fundamental change. this interpretation has mostly evaluated with the situation in nondemocratic countries. finally, the civil disobedience will be indicated as a concept which has two criteria: firstly, it should be coordinated with political and legal diversity within the society and secondly it can consider real developments in its concept