تایید خاموش و پاره‌ای مباحث آن در حقوق اعتبارات اسنادی

اعتبارنامه‌های تجاری لازم، از جهتی، به اعتبار تایید شده و اعتبار تایید نشده، تقسیم می‌شوند. تایید اعتبار، خود عمل حقوقی جدیدی با همان مُفاد اعتباری است که مورد تایید قرار گرفته، و التزامی مستقیم، اصلی و مستقل را بر عهدۀ بانک تاییدکننده می‌نهد، چندان که در اثر عمل حقوقی تایید تعهد این بانک به تعهد بانک گشایندۀ اعتبار افزوده می‌شود. تایید به معنای مصطلح در حقوق اعتبارات اسنادی مستلزم وجود اذن یا درخواست از ناحیۀ بانک گشایندۀ اعتبار است. اما، گونه‌ای جدید از تایید اعتبار نیز در بازار بانکداری پدید آمده که در آن اذن یا درخواست بانک گشاینده وجود نداشته، بلکه بنا به درخواست ذینفع اعتبار و حسب قرارداد خصوصی منعقده میان او و بانکی داده می‌شود. تایید اعتبار از نوع اخیر را «تایید خاموش» نام داده‌اند تا آن را از تایید به معنای مصطلح در حقوق اعتبارات اسنادی ممتاز سازند. بررسی مفهوم این قسم تایید، تفاوت‌های آن با تایید به معنای مصطلح، اثار حقوقی و خطرات تایید خاموش موضوع نوشتار حاضر است.