گونههای درماتوفیتی جداشده بیماران درماتوفیتوزیس در کرمانشاه (1391)
|
|
|
|
|
نویسنده
|
میکائیلی علی ,محمودی آزیتا ,رضایی منصور ,ابراهیمی علی
|
منبع
|
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد - 1393 - دوره : 57 - شماره : 9 - صفحه:990 -994
|
چکیده
|
مقدمه درماتوفیتوزیس شایعترین عفونت قارچی انسان و حیوان است و یکی از پرهزینهترین بیماریهای قارچی محسوب میشود. این مطالعه به منظور بررسی فراوانی گونههای درماتوفیتی و برخی از عوامل مرتبط با آن شامل: فصل، سن، جنس، محل زندگی، شغل، تماس با حیوان، خاک و میزان استفاده از مکانهای عمومی چون استخر و سالنهای ورزشی، دفعات استحمام هفتگی، داشتن بیماریهای زمینهای و مدت ابتلا به درماتوفیتوزیس در مبتلایان به درماتوفیتوزیس مراجعه کننده به کلینیک ویژه دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه انجام گرفت. روشکار در این مطالعه توصیفی، همه بیمارانی که در سال 1391 به آزمایشگاه قارچشناسی مراجعه نمودند و دارای ضایعات مشکوک درماتوفیتی در پوست، مو و ناخن بودند با روشهای، آزمایش مستقیم میکروسکوپی و کشت در محیطهای کشت اختصاصی مورد بررسی قرار گرفتند. عوامل مرتبط با درماتوفیتوزیس نیز توسط فرم جمعآوری دادهها از بیماران اخذ گردید. نتایج کل بیماران مبتلا به یکی از اشکال درماتوفیتوزیس، 91 نفر بودند. شایعترین درماتوفیت جدا شده تریکوفیتون وروکوزوم با 47 مورد (6/51 %) بود. 51 نفر زن و 40 نفر مرد بودند. بیشترین فراوانی (57 مورد) در گروه سنی 21 40 سال بود. نتیجهگیری شایعترین درماتوفیت جداشده در این مطالعه تریکوفیتون وروکوزوم بود. از آن جایی که این گونه حیوان دوست است و درصد بالایی از بیماران سابقه تماس با حیوانات را ذکر کردند، شایع بودن این گونه قابل توجیه است.
|
کلیدواژه
|
تریکوفیتون، درماتوفیتوزیس، قارچ شناسی، وروکوزوم
|
آدرس
|
|
|
|
|
|
|
|