بررسی اپیدمیولوژیک بیماری سل در بیماران مبتلا به دیابت قندی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی مشهد

مقدمه: سل شایعترین علت مرگ ناشی از بیماری های میکروبی در جهان است.دیابت کنترل نشده با تضعیف سیستم ایمنی موجب​ تکثیر باسیل سل و ایجاد بیماری​می شود.با توجه به شیوع بالای سل در منطقه،​این مطالعه جهت بررسی اپیدمیولوژیک بیماری سل در بیماران مبتلا به دیابت ​صورت گرفت. روش کار: دراین مطالعه گذشته نگر توصیفی،پرونده150بیمار مبتلا به بیماری سل که طی سال های1385تا1390به مراکز بهداشتی مشهد مراجعه کرده و به صورت هم زمان به دیابت قندی نیز مبتلا بودند،بررسی شد. چک لیستی شامل اطلاعات دموگرافیک، نوع بیماری سل وعلائم بالینی و آزمایشگاهی تکمیل شد.سپس داده ها با استفاده از آمار نوصیفی توزیع فراوانی مورد ارزیابی قرار گرفت​. ​نتایج: همه بیماران ایرانی،با میانگین سن64/65سال بودند.میانگین قند خون ناشتای بیمارانmg/dl93/181 بود.​بیشترین فراوانی همراهی بیماری سل ودیابت مربوط به زنان(3/61%) وافراد شهرنشین(7/98%) بود​.76٪ از افراد، مبتلا به سل ریوی بودند(​​7/58٪اسمیر مثبت و3/17٪اسمیر منفی). شایع ترین علامت بالینی سرفه مداوم بیش از دو هفته،در بررسی رادیوگرافیک ، شایع ترین تصویر، اپاسیتی ریوی (6/66%)و بیشترین زون درگیر،زون فوقانی ریه گزارش شد(52%). نتیجه گیری: یافته های این مطالعه حاکی از آن است که علائم بالینی، نتایج آزمایشگاهی و رادیولوژیک بیماران مسلول مورد مطالعه مشابه بیماران مسلول غیر دیابتی سایر مطالعات می باشد؛ که البته می تواند حاکی از کنترل خوب دیابت در این بیماران و عدم تاثیر چندان آن بر روند درمان سل باشد، با این وجود پیشنهاد می شود در بیماران دیابتی احتمال وجود عفونت در نظر گرفته شود و بررسی سالانه افراد از نظر ابتلا به بیماری سل مد نظر قرار گیرد.