شیوع مقطعی اختلال بیش فعالی کم توجهی در کودکان مصروع

مقدمهاختلال بیش­فعالی کم­توجهی و صرع از جمله اختلال­های رایج دوران کودکی است. کودکان مصروع در معرض خطر بسیار زیاد ابتلا به اختلال بیش­فعالی کم­توجهی هستند. هدف از این پژوهش برآورد شیوع اختلال بیش­فعالی کم­توجهی و زیر ریخت­های آن درکودکان با صرع ایدیوپاتیک است.روش­کاراین مطالعه توصیفی مقطعی از زمستان 1390 بهار 1391 در بیمارستان قائم مشهد و امیرالمومنین سمنان انجام شده است. شرکت کنندگان 55 کودک داوطلب مبتلا به صرع ایدیوپاتیک (26 دخترو 29 پسر)بودند. ملاک های ورود به مطالعه شامل داشتن سن بین 7 16 سال، تایید صرع مراجعه­کننده توسط متخصص مغز و اعصاب و با توجه به پرونده­ی بیمار و گذشت حداقل یک سال از نخستین تشنج و ملاک های خروج شامل ابتلا به هرگونه اختلال روان‌پزشکی (مانند فلج مغزی، اوتیسم وغیره) و عقب‌ماندگی ذهنی (هوشبهرکمتراز 85)بود. والدین شرکت­کنندگان پرسشنامه­ی snap iv فرم والد را تکمیل نمودند. اطلاعات با آزمون مجذور کای و خطی لگاریتمی فیشر تجزیه و تحلیل شدند.نتایجیافته ها نشان داد که شیوع اختلال بیش­فعالی کم­توجهی در افراد مصروع  8/21% است. شیوع این اختلال در زیر ریخت­های کم­توجه، بیش فعال و مرکب به ترتیب 1/9%، 3/7% و 5/5% بود. زیر ریخت بیش فعال در صرع منتشر و زیر ریخت مرکب در صرع موضعی بیشتر شایع بود. همچنین، زیر ریخت مرکب با مصرف داروهای ترکیبی کنترل صرع همراه بود. جنس و مقطع تحصیلی نقش تعدیل کننده نداشتند.نتیجه­گیریشیوع بالای اختلال بیش فعالی در افراد مصروع لزوم توجه به مداخلات درمانی و برنامه­های پیشگیری را ضروری می­نماید.