استفاده از بی فسفونات‌ها در فیبرو دیسپلازی استخوان

مقدمه دیسپلازی فیبروز یک ضایعه اسکلتال خوش‌خیم است که یک یا چند استخوان را درگیر می‌کند. این اختلال یک بیماری خوش­خیم مادرزادی است که هر دو جنس را یکسان درگیر می­کند. این ضایعات ممکن است باعث دفورمیتی استخوان، شکستگی یا دردهای مزمن اسکلتی شود‌ و یک عامل مساعد کننده برای شکستگی‌های پاتولوژیک است. معرفی بیمار در این مقاله دختری 12 ساله معرفی می­شود، که از 2 سال قبل دچار درد دراستخوان فمور و لگنش شده وعلی رغم دریافت درمانهای معمول پاسخ مطلوبی نداشته است، با انجام بررسی های تشخیصی بیشتر برای بیمار تشخیص دیسپلازی فیبروز داده‌ شد و پس از درمان با بیس فسفونات‌ها بهبود قابل توجهی در علایم پیداکرد. در طی پیگیری شش ماهه علایم بیمار بهبود یافت و عارضه جانبی مهمی رخ نداد. نتیجه گیری استفاده از بی فسفونات‌ها می‌تواند در کاهش درد و شکستگی و نیز دفورمیتی استخوان در بیماری دیسپلازی فیبروز مفید باشد. در این بیمار نیز استفاده از انفوزیون دوره ای پامیدرونات برا ی درمان، منجر به بهبود چشمگیر درد، لنگش وعلایم رادیولوژیک گردید.