همه گیرشناسی بیماران مبتلا به پمفیگوس ولگاریس و مقایسه رژیمهای درمانی به کارگرفته شده

مقدمه: بیماری پمفیگوس ولگاریس یک بیماری تاولی مزمن پوست و مخاط است که در روشهای درمانی مرسوم جهت این بیماری میزان دوز شروع استروئید و وجود داروهای کمکی در نتایج درمانی دخیل می باشد. این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژیک و بالینی بیماران پمفیگوس ولگاریس و مقایسه معیارهای پاسخ به درمان در افراد درمان شده با میزان روشهای مختلف درمانی با پردنیزولون به تنهایی و با ایموران انجام شده است. روش کار: این مطالعه توصیفی در بیماران پمفیگوس ولگاریس بستری شده در بخش پوست در بیمارستان قائم مشهد در سالهای 83-1373 انجام شده است. در طی 10 سال 63 بیمار مبتلا به پمفیگوس ولگاریس از نظر رژیم درمان و پاسخ به درمان و همه گیرشناسی مورد مطالعه قرار گرفتند. مشخصات فردی و متغیرهای اپیدمیولوژیک یافته های بالینی رژیمهای درمانی و معیارهای پاسخ به درمان ( زمان عدم بروز ضایعه جدید، زمان شروع بهبود ضایعات قبلی، زمان شروع کاهش دوز استروئید) در پرسشنامه ای جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد. نتایج: میانگین دوز استروئید mg/kg/day 47/0+-15/10 و میانگین دوز ایموران mg/kg/day 9/0+-2/2 بود. میانگین زمان توقف بروز ضایعات جدید 7/8+-94/10 روز و میانگین زمان شروع بهبود ضایعات قبلی 86/7+-75/10 روز و میانگین زمان شروع کاهش دوز استروئید 35/2+-75/3 هفته بدست آمد. وجود ایموران در پروتکل درمانی با شروع کاهش دوز پردنیزولون ارتباط معنی دار (p=0/048) داشت ولی با دو معیار دیگر رابطه معنی داری به لحاظ آماری نداشت و از سوی دیگر دوز شروع ایمروان بر حسب mg/kg/day با هیچ کدام از معیارهای پاسخ به درمان رابطه ای معنی داری نداشت ( مقادیر p به ترتیب 467/0 ، 136/0، 328/0) اما دوز شروع پرنیزولون با زمان بهبود ضایعات قبلی ارتباط آماری معنی داری(p=0/000) داشت در صورتی که با زمان عدم بروز ضایعات جدید و نیز زمان شروع کاهش دوز رابطه ای معنی داری نداشت. نتیجه گیری: عدم ارتباط زمان شروع کاهش دوز استروئید با معیارهای مشاهده ای پاسخ به درمان( عدم بروز ضایعه جدید و زمان شروع بهبود ضایعات قبلی شاید به دلیل سلیقه ای بودن روش درمان از نظر زمان کاهش دوز استروئید باشد و احتمالا به همین دلیل استفاده از ایموران به عنوان درمان کمکی تنها بازمان شروع کاهش دوز استروئید ( و نه دو معیار مشاهده ای دیگر) رابطه داشته است.