اثربخشی طرحواره درمانی بر انعطاف پذیری شناختی، سرخوردگی زناشویی و رشد پس از آسیب در زنان مبتلا به سرطان

مقدمه: ابتلا به بیماری سرطان، بحرانی آسیب زا می باشد که تاثیر به سزایی در ابعاد گوناگون زندگی شخص دارد. بنابراین هدف این پژوهش بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر انعطاف پذیری شناختی، سرخوردگی زناشویی و رشد پس از آسیب در زنان مبتلا به سرطان در شهر مشهد بود.روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح  پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری زنان مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان امید و مراکز تخصصی مشهد در سال 1400 بود. از میان این افراد، 36 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه شامل 18 نفر) جایگزین شدند. سپس طرحواره درمانی ( به مدت 8 جلسه 90 دقیقه ای) روی گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکرد. هر دو گروه به پرسشنامه های انعطاف پذیری شناختی دنای و ونادروال (2010)، سرخوردگی زناشویی کایزر (1993) و رشد پس از آسیب تدسچی و کالهون (1996) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی با نرم افزار آماریspss  نسخه 23 تحلیل شدند.نتایج: یافته ها نشان داد که مداخله طرحواره درمانی بر افزایش انعطاف‌پذیری شناختی، افزایش رشد پس از آسیب و کاهش سرخوردگی زناشویی در زنان مبتلا به سرطان موثر بوده است (0.01 ≥p ).نتیجه‌گیری: از آنجا که طرحواره درمانی اثرات مطلوبی روی متغییرهای پژوهش پیش رو داشته است، بنابراین استفاده از آن به منظور روش درمانی موثر جهت حمایت از بیماران خاص سرطانی پیشنهاد می شود.

the effectiveness of schema therapy on cognitive flexibility, marital frustration and post traumatic growth in women with cancer in mashhad

introduction: : the aim of the current study was to investigate the effectiveness of schema therapy on cognitive flexibility, marital frustration and post traumatic growth in women with cancer in mashhad.methods: the research method was semi experimental research with a pre test and post test design with a control group. the statistical population included all women with cancer who referred to omid hospital and specialized centers in mashhad in 1400. 36 women with cancer (18 women in each group). then schema therapy (for 8 sessions of 90 minutes) was performed on the experimental group and the control group did not receive any therapy. both groups responded to the cognitive flexibility questionnaires of denay and vanaderval (2010), marital frustration by kaiser (1993) and post traumatic growth by tedeschi and calhoun (1996). data analysis was performed using the repeated measures analysis of variance test and bonferroni post hoc test using spss statistical software (version 23).results: the findings showed that schema therapy was effective in increasing cognitive flexibility, increasing post traumatic growth and decreasing marital frustration in women with cancer (p ≥ 0/01).conclusion: since schema therapy had favorable effects on the upcoming research variables, it is therefore suggested to use it as an effective treatment method to support special cancer patients.