بررسی رابطه بین دورکاری با رضایت شغلی با نقش میانجی تکنواسترس و انگیزش شغلی در دوره همه گیری کرونا(مطالعه موردی: سازمان بهزیستی رشت)

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین  دورکاری با رضایت شغلی با نقش میانجی تکنواسترس و انگیزش شغلی در دوره همه گیری کرونا (مطالعه موردی: سازمان بهزیستی رشت)  در سال 1401 انجام شد.روش کار: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد و جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان سازمان بهزیستی استان گیلان در سال 1401-1400  بودند؛ و از این بین200 نفر با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های دورکاری سازمانی احمدی (1391)، رضایت شغلی پال اسپکتور (1985)، تکنو استرس راگوناتان وهمکاران(2008) و پرسشنامه انگیزش شغلی هاکمن و اولدهام(1976) پاسخ دادند. داده ها با آزمون ضریب همبستگی پیرسون و روش الگویابی معادلات ساختاری به رویکرد تحلیل مسیر با نرم افزار  نسخه 24  تحلیل شد و برای تحلیل میانجی از روش بوت استرپ در برنامه ماکرو پریچر و هایز استفاده شد.نتایج: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که ضریب مسیر دور کاری بر رضایت شغلی اثر مثبت و معناداری دارد (0.001p<، 0.537=β). ضریب مسیر دور کاری برتکنواسترس اثر منفی و معناداری دارد (0.001p<، 0.335- =β) و ضریب مسیر دورکاری برانگیزش شغلی اثر منفی و معناداری دارد (0.001p<، 0.284- =β). ضریب مسیر انگیزش شغلی بر رضایت شغلی اثر منفی و معناداری دارد (0.001p<، 0.229- =β). ضریب مسیر تکنواسترس(استرس فنی) بررضایت شغلی اثر منفی و معناداری دارد (0.001p<، 0.551- =β).نتیجه گیری: بنابراین تکنواسترس در رابطه بین دور کاری و رضایت شغلی نقش میانجیگری دارد. همچنین انگیزش شغلی در رابطه بین دور کاری و رضایت شغلی نقش میانجیگری دارد. با توجه به نتایج پیشنهاد می‎شود که مدیران ارشد سازمان برای بالا رفتن انگیزه کارکنان و کاهش استرس در آنان به نیازها و تقویت انگیزش شغلیشان توجه کنند.

the relationship between remote work and job satisfaction with the mediating role of technostress and job motivation during the corona epidemic period (case study: rasht welfare organization)

introduction: the present study was conducted with the aim of investigating the relationship between remote work and job satisfaction with the mediating role of technostress and job motivation during the corona epidemic period (case study: rasht welfare organization) in 1401. this is a descriptive research of the correlation and structural equations type and the statistical population of this research was all the employees of the welfare organization of gilan province in may 1401-1402. and among these, 200 people were selected through convenience sampling method and answered the questionnaires of ahmadi’s organizational remote work (2013), paul spector’s job satisfaction (1985), raghunathan et al.’s techno-stress (2008), and hockman and oldham’s job motivation questionnaire (1976). the results were analyzed by pearson’s correlation coefficient test and structural equation modeling method, and the results of data analysis showed that the distance work distance coefficient has a positive and significant effect on job satisfaction (p<0.001, β=0.537). according to the results, it is suggested that the senior managers of the organization practice pragmatic and transformational behaviors. show and be introduced as a role model in this field to provide a basis for transformative behaviors at the lower levels of the organization.