مقایسه اثربخشی آموزش خودتنظیمی و آموزش مهارت حل مساله بر اشتیاق تحصیلی و تاب‌آوری تحصیلی دانش‌آموزان پسر پایه دهم

مقدمه: تحصیل و متغیرهای مرتبط با آن نقشی مهم در آینده شغلی و خانوادگی دانش آموزان بر عهده دارند. بر این اساس هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی آموزش خودتنظیمی و مهارت حل مساله بر اشتیاق تحصیلی و تاب‌آوری تحصیلی دانش‌آموزان پسر پایه دهم بود.روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، پس از انتخاب تصادفی تعدادی از مدارس از کل مدارس پسرانه متوسطه دوم شهر اهواز، تعداد 60 نفر از دانش‌آموزان پایه دهم در 3 گروه (شامل دو گروه مداخله و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. قبل از انجام کلاس‌های آموزشی، هر سه گروه (شامل دو گروه مداخله و گروه کنترل) با پرسشنامه های اشتیاق تحصیلی و تاب‌آوری تحصیلی مورد ارزیابی قرار گرفتند و به اولین گروه آزمایش 7 جلسه آموزش مهارت خودتنظیمی و به گروه آزمایش دوم برنامه آموزشی مهارت حل مساله به میزان 9 جلسه ارائه گردید. داده‌های حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که آموزش خودتنظیمی و آموزش مهارت حل مساله بر اشتیاق تحصیلی و تاب‌آوری تحصیلی دانش‌آموزان موثر بوده است. نتایج آزمون تعقیبی نیز نشان داد که آموزش خودتنظیمی تاثیر بیشتری بر تاب‌آوری تحصیلی داشته است. این در حالی است که در متغیر اشتیاق تحصیلی تفاوت معناداری بین مداخلات آموزشی نبود. نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش خودتنظیمی و مهارت حل مساله روش های مداخله ای مناسبی در جهت افزایش اشتیاق تحصیلی و تاب آوری تحصیلی دانش آموزان به شمار می رود.

comparison of the effectiveness of self-regulation training and problem solving skills training on academic engagement and academic resilience of tenth grade male students

introduction and purpose: the aim of this study was to compare the effectiveness of self-regulatory education and problem solving skills training on academic engagement and academic resilience of 10th grade male students in ahvaz.methodology: the method of the present study was quasi-experimental with a pretest-posttest design and follow-up with a control group. using multi-stage cluster sampling method, after random selection of a number of schools from all boys’ secondary schools in ahvaz, 60 tenth grade students were divided into 3 groups (including two intervention groups and a control group). before the training classes, all three groups (including two intervention groups and a control group) were evaluated with the academic engagement questionnaire (scheffley et al, 2002) and academic resilience questionnaire (martin and marsh, 2009). zimmerman (2000) self-regulatory skills and the second experimental group of dezorilla and goldfried (1971) problem solving skills training program were presented in 9 sessions. the data from the study were analyzed through repeated measurement anova. findings: the results showed that self-regulation training and problem-solving skills training had an effect on students’ academic engagement and academic resilience. the results of post hoc test also showed that self-regulatory training had a greater impact on academic resilience. however, there was no significant difference between educational interventions in the variable of academic engagement.conclusion: based on the findings of this study, it can be concluded that self-regulation training and problem solving skills are appropriate intervention methods to increase students’ academic engagement and academic resilience.