مقایسه اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر رضایت از مدرسه با برنامه آموزش مبتنی بر بهزیستی تحصیلی بر امیدواری تحصیلی و هوش هیجانی دانش‌آموزان

مقدمه: هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر  رضایت از مدرسه با بهزیستی تحصیلی بر امیدواری تحصیلی دانش آموزان بود که دراین پژوهش اثربخشی این دو روش مقایسه شدند.روش کار: پژوهش حاضر از نظر روش شناسی جزء طرح های شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش، همه دانش آموزان دختر سال سوم دوره دوم متوسطه شهر نقده، مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 99-98 بودند. از این جامعه ابتدا با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند به غربالگری دانش آموزان با امیدواری تحصیلی پایین پرداخته شد. سپس 60 نفر از دانش آموزان آن مدرسه که امیدواری تحصیلی پایین داشتند، انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه 20 نفره آزمایش و یک گروه 20 نفره کنترل جایگزین شدند. به گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه ای برنامه مبتنی بر بهزیستی تحصیلی آموزش داده شد. اعضای هر گروه در هر سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری پرسشنامه بهزیستی تحصیلی تومینین،سوینی و همکاران (2012) و پرسشنامه ی رضایت از مدرسه اندرسون و بروک(2000) وپرسشنامه امیدواری تحصیلی خرمایی(1393) را تکمیل کردند. داده ها با نرم افزار spss22 و با روش تحلیل واریانس آمیخته بررسی شدند. نتایج: یافته ها نشان داد که میانگین نمرات متغیر امید واری تحصیلی در آموزش مبتنی بر رضایت از مدرسه در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل، در مرحله پس آزمون و پیگیری افزایش معناداری داشته است. نتیجه گیری: بنابراین با توجه به کمتر بودن میانگین پس آزمون آزمودنی های گروه بهزیستی تحصیلی نسبت به آزمودنی های گروه رضایت از مدرسه می توان نتیجه گرفت که قرار گرفتن آزمودنی ها در گروه بهزیستی تحصیلی باعث کاهش نمرات در پس ازمون بهزیستی تحصیلی شده است وبرعک بیرام نژادس قرار گرفتن آزمودنی ها در گروه رضایت از مدرسه باعث افزایش نمرات در پس آزمون شده است ومی توان نتیجه گرفت که رضایت از مدرسه همه متغیرها وملاک های پیشرفت تحصیلی ورضایت از یادگیری را دربرمی گیرد و آموزش مبتنی بر رضایت از مدرسه نسبت به آموزش مبتنی بر بهزیستی تحصیلی از موفقیت بیشتری برخوردار است.چون در آن مجموعه عوامل درنظر گرفته شده و موجبات رضایت دانش آموزان از مدرسه را فراهم می آورد.

comparison of the effectiveness of a school-based educational program with an educational program based on academic well-being on students’ academic hope

objective: the aim of this study was to compare the effectiveness of school-based curriculum with academic well-being on students’ academic hope. in this study, the effectiveness of these two methods were compared.method: the present study is methodologically part of quasi-experimental designs of pre-test, post-test and follow-up with the control group. the statistical population of the study was all female third-year high school students in naghadeh, who were studying in the 99-98 academic year. from this population, at first, students with low academic expectations were screened using purposive sampling method. sixty students from the school with low academic expectations were then selected and randomly assigned to three experimental groups of 20 and a control group of 20 students. the experimental group was trained in 10 90-minute sessions of the program based on academic well-being. members of each group in all three stages of pre-test, post-test and follow-up completed the tominin, sweeney et al. (2012) academic welfare questionnaire, anderson and brooke school satisfaction questionnaire (2000) and the date of academic hope questionnaire (2014). کردن. data were analyzed by spss22 software using mixed analysis of variance.results: the results showed that the mean scores of variable academic hope in school-based education in the experimental group compared to the control group, in the post-test and follow-up phase had a significant increase.conclusion: therefore, due to the lower average post-test of the subjects in the academic welfare group compared to the subjects in the school satisfaction group, it can be concluded that the