تدوین مدل رضایت از زندگی بر اساس انواع هوش با میانجی گری سلامت روان در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن

مقدمه : مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین انواع هوش (هوش عمومی، هوش هیجانی، هوش موفق، هوش معنوی، هوش اخلاقی و هوش فرهنگی) و رضایت از زندگی با میانجی گری سلامت روان در دانشجویان انجام شد. روش کار: روش مطالعه حاضر همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد تنکابن در سال تحصیلی 1398-1399 به تعداد 4416 نفر بودند. نمونه این پژوهش شامل 200 نفر از جامعه مذکور بود که با استفاده از روش نمونه گیری غیر تصادفی و در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل مقیاس رضایت از زندگی داینر و همکاران (1985)، آزمون هوشی عمومی نابسته به فرهنگ کتل (1949)، آزمون هوش هیجانی بار-آن (1997)، پرسشنامه هوش موفق استرنبرگ و گریگورنکو (2000)، پرسشنامه هوش معنوی کینگ (2009)، پرسشنامه هوش اخلاقی لینک و کیل (2005)، پرسشنامه هوش فرهنگی ارلی و آنگ (2003) و پرسشنامه سلامت‌ عمومی گلدبرگ و هیلر (1979) بود.نتایج : تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد اثر مستقیم سلامت روان بر رضایت از زندگی معنادار 0.69 و معنادار است (0.05>p). اثر مستقیم هوش بر رضایت از زندگی 0.37 و معنادار است (0.05>p). همچنین، بین هوش عمومی با سلامت روان رابطه معنادار وجود دارد (0.05>p). نتیجه گیری : نتیجه این مطالعه نشان داد سلامت روان در رابطه بین هوش و رضایت از زندگی دانشجویان نقش میانجی دارد و بر این اساس، پیشنهاد می شود در محیط های آموزشی شرایطی فراهم شود تا دروس و زمینه های آموزشی پیرامون پرورش انواع هوش صورت گیرد تا موجب سلامت روان و رضایت از زندگی بیشتر در دانشجویان شود.

development of life satisfaction model based on types of intelligence mediated by mental health in students of islamic azad university, tonekabon branch

introduction the aim of this study was to determine the relationship between types of intelligence (general intelligence, emotional intelligence, successful intelligence, spiritual intelligence, moral intelligence and cultural intelligence) and life satisfaction mediated by mental health in students.method the method of the present study was correlation. the statistical population of this study included all students of tonekabon azad university in the academic year 1399-1399 in the number of 4416 people. the sample of this study included 200 people from the mentioned community who were selected using non-random and available sampling method. data collection tools included life satisfaction scale of diner et al. (1985), cattell culture (1949) general intelligence test (bar9-on emotional intelligence test) (1997), sternberg and grigorenko success intelligence questionnaire (2000), intelligence questionnaire spiritual king (2009), link and kiel (2005) moral intelligence questionnaire, early ang (2003) cultural intelligence questionnaire, and goldberg hiller (1979) general health questionnaire.results data analysis using structural equation modeling showed that the direct effect of mental health on life satisfaction was significant (0.69) (p <0.05). the direct effect of intelligence on life satisfaction is 0.37 and significant (p <0.05). also, there is a significant relationship between general intelligence and mental health (p <0.05).conclusion the results of this study showed that mental health has a mediating role in the relationship between intelligence and life satisfaction of students. and increase student life satisfaction.